Der binne ûnderweis safolle paden te nimmen dat men by alle krusingen wol kieze kin ek al wol men ien rjochting op en dat is nei it noarden om wer nei hûs. Giet men troch België, giet men yn op in útnûging om nei Ieper ta of dochs mar net om’t it te fier is en men te min tiid hat. Mei de fyts is men wat fandatoangeande beheinder.

Mar wat in frijheid hat men just wer dat it betiden dreech kiezen is. Dochs moat men in knoop trochhakje. Ik haw noch nea yn Lúksemboarch west, dat ik gean dêr graach trochhinne foar’t ik yn België en dêrnei Nederlân bedarje.… Lês fierder

Ik skreau in pear dagen lyn dat it wennen wêze moatte soe om wer te ‘aardzjen’ yn it gewoane bestean. Doe’t ik de grins fan Dútslân-Nederlân oerstiek, beneare it my suver dat ik wer yn it lân wie dêr’t ik suver wat it mier oan haw. Tefolle lju op ien fjouwerkante meter, tefolle benyptens, tefolle regeltsjes.

Mar by it neier kommen fan ‘e stêd Grins foel dat mear en mear fan my ôf. It is in stêd dy’t ik dochs leaver lije mei as Ljouwert – al sil ik grif dêr just wer wenplak sykje. It is dêr wêr’t ik wer myn faam treffe sil, en hja is by eintsjebeslút de reden fan myn weromkommen.… Lês fierder

De earste stêd dy’t ik oandie nei’t ik sa’n fjouwer moanne lyn ôfstutsen bin út Ljouwert wei wie de stêd Leer. No op it paad werom haw ik dy stêd wer oandien. Ditkear koe ik yn it appartemint fan in maat ferbliuwe. By it ferlitten fan ‘e stêd de oare deis kaam de grins fan Nederlân wol hiel tichtby.

Doe giene de tinzen dochs út nei wat ik dêr ûndernimme sil. Der moat wer in ûnderkommen socht wurde, faaks in baantsje, my wer offisjeel ynskriuwe litte, fersekeringeboel regelje. Mei oare wurden de boargerlike beslommeringen komme wer op my ta dêr’t ik oars sa graach ôf wêze wollen hie.… Lês fierder

Yn Bialystok haw ik besletten om net dwersoer te stekken oer Warschau en Poznań nei de Dútske grins en dan oer Berlyn fierder it westen yn. Nei Vilnius yn Litouwen hie ik behoarlik tabak fan ‘e grutte stêden. Myn gasthear yn Białystok hie it der ek oer dat noardlik Poalen kwa fytsen en kwa omjouwing folle moaier is as de omkriten fan Warschau.

Dat is yndied wier, want ik haw der in pear hartstikkene moaie fytsdagen opsitten. En ik bin bliid dat ik lytsere plakjes as Elbląg, Morąg en Pasłęk oandien haw en net de grutte stêden. Elbląg wie foar my fuortdaliks ek de lêste stêd dêr’t ik efkes omsjoen haw.… Lês fierder