Jelma Knol

Jacobus Quiryn Smink (31 jannewaris 1954 – 27 jannewaris 2024)

logo.ensafh

Krekt foar syn santichste jierdei ferstoar Jacobus Quiryn Smink, dichter, heit, oersetter en dosint. De lêste twa jierren wenne er net mear yn Eindhoven, dêr’t er jierrenlang foar de klasse stie, mar yn Sondel, yn in sjalet op it hiem fan syn leave suster Tiertsje.
 
Sondel die him goed: it wie in nije start yn syn libben en hy hie in soad ballêst fan him ôfsmiten. It wie krekt as krige Kobus in gruttere mentale romte. Hy koe wer frij en iepen oer himsels prate, hoegdest net mear te tinken: wat is no wier fan syn ferhalen of net? Nim no dy Q fan Quiryn yn syn namme.… Lês fierder

Giny Bastiaans

In âlde kop

logo.ensafh

De Buienradar hie sein dat it net reine soe. Dus hie ik gjin paraplu meinommen, de stêd yn. Ik wie amperoan in kertier de stêd ynrûn of it eaze al wer. Ik dûkte gau it portyk fan in kapper yn om te skûljen. ‘Kom derby!’ sei in frou dy’t al earder de bui hingjen sjoen hie. Se siet djip yn ’e sjaal. Hie in fleurige pet derby op, en moai opmakke eagen.
‘Wy binne yn goed selskip,’ sei se en wiisde nei de grutte posters fan moaie froulju mei in prachtich bosk hier. ‘Ik stie my krekt te besauwen,’ sei se, ‘sa perfekt at dy froulju der útsjogge.… Lês fierder

Martsje de Jong

Hup Aant Jelle

logo.ensafh

Al salang’t it my heucht wurdt my ferteld dat it Frysk ferdwynt as wy der net goed op passe.

Ik wie noch mar sa’n famke doe’t ús heit my der al op wiisde dat ik Frysk prate moast tsjin Nederlânsk pratende boarters. Of tsjin myn playmobilpopkes en plestik soldaatsjes. Hy woe mar net fan my oannimme dat it yn it Frysk foar gjin meter boartsje woe; dy popkes praten allegear Nederlânsk. Cowboy’tsje en Yndiaantsje boartsje – soks soe no net iens mear meie, trouwens – slagge ek net yn ús memmetaal, sels net as alle dielnimmers oan dit populêre tiidferdriuw thús ek Frysk praten.… Lês fierder

Jemke Visser

Bubbels, in nijjiers-prakkesaasje

logo.ensafh

Alwer sa’n moadewurd dat ôfrûne jier gauris yn kommentaren, kollums, diskusjes, ensafuorthinne opdûkt.
Libje yn in bubbel betsjut safolle as mei eachkleppen op rinne en je ôfslute foar in grut part fan wat der fierder om je hinne bart, meastentiids mei folle oertsjûging fan eigen gelyk.
Foar’t jo der erch yn hawwe sitte jo yn sa’n bubbel en drage dy fol faasje út.
Advertinsjes, reklames, mar ek politisy meitsje der tankber gebrûk fan. Hoe mear oanpraat wurdt ta in sympatyk eagjende, werkenbere groep te hearren wat makliker ferkeapet in produkt.
Sa ha jo de kar út bygelyks lokkige famyljes tanksij AH en Jumbo, wintersporters, iensume tankbere âlderen dy’t holpen wurde, frisse, goed útsjende jongerein, avonturiers, wrâldboargers en gean sa mar troch.… Lês fierder

Anne Feddema

Ikigai

logo.ensafh

Efkes koart troch de bocht: Ikigai is in Japansk begryp dat soks betsjut as: de motivaasje om fan ’t bêd ôf te kommen. It betsjut werklik wol mear as dat, mar dit is de polderfariant moatte jim mar tinke.
Elkenien tinkt wolris: wêr doch ik it allegear foar… ik bliuw hjoed mar ris mei de kop ûnder de tekkens. Harkje as audiofoarbyld foar de aardichheid ris nei de hit út 1965 fan’e Nederlânsktalige groep: HET: ‘Ik heb geen zin om op te staan’, wol te finen op YouTube.
No sille der grif minsken wêze, meast manlju, dy’t synysk út ’e hoeke komme wolle en sizze: ‘Ik kom moarns allinne fan ’t bêd om te pisjen of te skiten, of om in kuierke mei de hûn te meitsjen.’… Lês fierder

Cornelis van der Wal

Mingd nijs (8): Biten & Brokken

logo.ensafh

Nee, ik neam mar gjin nammen, mar it foel my lêst op dat guon dichters en sjoernalisten út Fryslân it earste eksimplaar fan harren nije boek oanbean hawwe oan ús kommissaris fan de kening (dêr hast him wer) Arno Brok. No ken ik de bêste man net sa goed, mar ik leau oars net dat er in grut kenner is fan de Fryske poëzy. It is nammers net ûngebrûklik dat in provinsjaal bestjoerder him as har lient foar sa’n putsje, mar it giet dan meast om de deputearre fan kultuer. Wêrom soe in dichter Kommissaris Brok no eins foar soks freegje?… Lês fierder

Anne Feddema

Sie haben einen schönen Rücken

logo.ensafh

Begjin novimber wie ik foar it earst yn goed alve jier wer yn Berlyn, de stêd dêr’t ik yn 2011-2012 wenne. Ik kin eins net útlizze wêrom’t ik der sa’n skoft net west haw, ik bedoel, it is in stêd dêr’t ik fan hâld en dan soene je sizze dat je der sa faak as mooglik hinne wolle, sa as mei in grutte leafde dy’t him of har yn ien of oar plak, net neist de doar, ophâldt. Mar ja, sa as Willem Elsschot al sei yn it Flaamskfrysk: tusken dream en die stean wetten en praktyske beswieren.
Wêrom’t ik dan no wol gong?… Lês fierder