Mearkelân,
troch it sjochglês
stiet de faam yn al har pracht
har hier yn in gerdyn fan sulveren rein,
har sêfte hûd gloedzjend yn it ferskûle ljocht.
in twingende koarts stiicht
as de feint ferskillende manieren besiket
har yn it unthâld op te lûken
wylst er himsels yn it ferhaal skriuwt.
earme jonge dûm “útsinnich” yn syn dilemma, hy wit,
dat dit gjin maklike ferlieding wêze sil
hoe glindich driuwend syn langst opkomt
as er dernei langet om de selsopleine ûnthâlding fan ús heldinne te beëinigjen
hite moarnsmûklaach yn novimber
en ús ynkringer hat ús faam ferliede
mei waarme tuten swieter as ryp fruit
in wyldens beweecht der yn de bloedbaan
no ûndersiket er stadich en leaflik har ûnoantaaste lichem
as se ûnder syn delikate slaggen huveret
en triljend omheechkomt, om nei in koartseftige hichte te stigen
in skronfelich rige oan de himel
dêr’t dompige hoekjes súntsjes yn fokus komme
en ferspije om har gean te litten,
dan riert de passy, stadich yn syn djipten
no priuwt er har geheimen, dielt har wille.… Lês fierder

Justernacht

dreamde ik of wie ik wekker
ik wist it net

ik fielde dyn hannen op myn boarsten
en hie it gefoel dat dyn lippen my subtyl oantipten

fan genot begûn myn lichem te triljen
ik fielde my sa lokkich en befrijd
sa as ik it noch noait earder field hie
do wiest sa sêft en tearhertich
op dat momint joech ik my hielendal oan dy
waard weak yn dyn hannen en kaam ta myn geriif

mar doe’t ik fan ’e moarn wekker waard
wist ik, it hie in dream west
ik hie wol in prachtige nacht hân mei dy
fol mei fleislike begearten… Lês fierder

lippen glinsterje by sêfte lytse tuten
kleure fisy yn tinten fan in ferlitten
hannen trilje op it oanreitsjen fan gouden hûd
strike eltse kurve, suchtsje ferwachtings
bloed sjit nei de oerflakte
fiel de waarmte foar it oanreitsjen
priuw de lucht tusken de lea
senuwen tinteljende, elektryske streamen
lofts yn in bult op ’e flier
stiif yn inoar drukt, ferstringele
en yn harmony begjinne te baarnen
lichems yn braille ferhege sintugen
it lêzen fan poëzij paden oer it siden fel
bûn oan tawijing
betsjoend troch syn oprjochtens… Lês fierder

Oarekant fan it lûd, soms, kleur

Kalme geast, ûnderdompele,
yn it alderwytste, en waarmste giel.

molekulen binnenyn,
fine fermoedsoening
mei de ûneinichheid.

Sulverwyt Merkuriusfocht,
skilderet myn biente
mei it sêfte ljocht.

Do bist werom.

Ryklik, waarm sâlt,
wetter hat my ynkapsele.

Sels yn dizze stoel,
yn dizze lege keamer.

Op it droege.… Lês fierder