sa hyt is it
sinnefûgels pikke it skaad op
ik glydzje ûnder in parasol
it park yn
dêr’t pake syn wâld plante
fan koel- en wintergrien
sa djip
as rin ik
de mar yn
en foardat ik him sjoch
hear ik de rivier
hingje gau de fuotten
yn it wetter
moannefiskjes knabbelje
oan de teannen
en pake yn syn kano
kanoot by my del
mei de eagen ticht
hy laket
in web fan rimpeltsjes oer syn gesicht
en it fjoer krûpt as in tiger
om it park en om it wâld
it knetteret as in wetterfal… Lês fierder