frij spul

I

de wyn hat frij spul
seist it is net de wyn
mar de geast dy’t frij waret
rattelet nachts oan skoattels
kriget nearne útfanhûzersplak
al stiet er by elke homeie
op wacht
seit moarns fatsoenlik goedei
stapt yn syn golfke en blaast
rjochting eachein oftewol
alles súd fan dokkum

II

de see hat frij spul
seist it is net de see
mar it hert dat opkomt
him weromlûkt
by skimertsjuster opwâlet
en mei krêft him wart tsjin
dyk en ferbod
wer fuortebbet in laachje
slyk en wat los sân
ûnder dyn learzens
is dêr’tst it mei dwaan moatst

III

it grien hat frij spul
seist it is net it grien
mar de siel dy’t widzet
yn alle wynstreken
oars net as rûzje
licht weagje mar nea
fan ’t plak dêr’tst de lodde
yn ’e klaai setst hearst
in gjalp djipper
dolt it net
fierder is der neat dat rikt… Lês fierder

de wrâld komt deryn
set de klompen op ’e matte
slofket op geitehierren sokken
sa myn tillefoan yn

alles foar it gripen
it glês is tsjokker
as ea glês west hat

ik raas de longen
út al myn liven
buorlju hearre neat

de wrâld stapt yn ’e klompen
klapt de doar efter him ta
en sjoch him earst
troch de fitraaljes
as er it besnijde paad ôfrint

Foto: Geart Tigchelaar