Willem Winters

Stalinkeunst

logo.ensafh

Wy doarmje troch de sealen fan it Drents Museum by de tsientallen skilderijen lâns, makke yn de tradysje fan it Russyske sosjalistysk realisme. Realisme kenne wy ek yn de westerske keunst. Wat is it ferskil?

Westersk realisme berêst op frije kar. De keunstner makket sels wol út oft er kleurde flakjes skilderje wol [Mondriaan], of himsels ekstreem uterje [Karel Appel] of de werklikheid sa eksakt mooglik werjaan wol. Sosjalistysk realisme hat in doel. Stalin feroardere dat keunst it stribjen nei in nije, sosjalistyske maatskippij stypje moat. De regels wiene strang. Portretten van ús kening/keninginne, skilderijen fan fjildslaggen binne net frij fan ideology.… Lês fierder

Willem Winters

Ljochtpuntsjes

logo.ensafh

Lêsten ha wy nei ’t Lichtpunt yn Kollumersweach west. Wy sammelje nammentlik tekeningen en druksels fan harten en in inkelde geit. Ea begûn dit mei in hartsje fan Van Meegeren. Fral dy stilearre, soft-fokus harten fan him binne populêr. It geitsje dat wy fan him hawwe is eins folle moaier tekene, mei rûch hier. It is folle ekspressiver.

It tal auto’s seit al dat it drok is. Wy stappe de grutte loads yn en steane stokstiif, safolle minsken… men sit oan lange tafels noflik oan ’e kofje en goedkeape fulde koeken. It liket wol in gearkomste fan âld-Kollumersweachsters.
Boppe fine wy wat wy sykje: in reebok en 4 reeën by in berchmar.… Lês fierder

Willem Winters

Einlings

logo.ensafh

Ik haw leard dat winsken fan in minske net samar daliks en direkt oan foldien wurde kin. Do moatst sparje, do moatst leare dy yn te binen! Dat is my sa bybrocht en dat is noch altyd in pylder yn myn deistich libben.

De jonge sjauffeur fan UPS, mei in grut pak ûnder de earm, tikket op it rút, hat gjin aan fan wat er bringt. Ik haw der jierren op wachte. It binne de bondele advertinsjes fan Hans Koetsier [1930-1991]. In inkelde kear wurde se op ynternet oanbean. Oars jilde se faaks wol in € 100-150, mar no hie ik op ‘boekwinkeltjes’ in eksimplaar sjoen fan € 50 om’t der in plakje op sit.… Lês fierder

Willem Winters

Kut

logo.ensafh

Hearre jo noch wolris dat immen it hat oer trijeletterwurden?
It wie yndertiid al hiel wat at immen it begryp trijeletterwurd yn it iepenbier doarde te brûken.
Elk wist dan wol dat it net gyng om trijeletterwurden yn it algemien [rom, bom, jim], mar om kut, lul en kul. Yn guon rûnten koe men dy wurden net útsprekke. Dat wie taboe. Ik haw it no oer myn legere skoalletiid, begjin jierren ’50, skoalle Porte op It Hearrenfean.… Lês fierder

Willem Winters

Leuk

logo.ensafh

Like Noordercompagnie on Facebook

Marita de Jong heeft je uitgenodigd om haar nieuwe pagina Noordercompagnie leuk te vinden.


It heucht my net dat earder de opkomst fan in wurd mei sa’n faasjefermannichfâldige as ‘leuk’.

As ik net oppas brûk ik it sels ek. Ik fyn ek wolris wat leuk. Eat leuk fine, dêr is neat op tsjin, like min as eat net leuk, ja, stomferfelend fine. Elk dy’t wat op internet docht set dêr in knop by om it publyk oan te trunen de fraach ‘vind ik leuk’ te beäntwurdzjen. Wat in ûnsin.

Rekkenje ris rûchwei út hoefolle tiid soks nimt.… Lês fierder

Willem Winters, Anneke van Renssen

Kompensaasje / pgb

logo.ensafh

KOMPENSAASJE

Ik krige in ynformaasjebrief fan it buro WMO fanwege myn PGB. In prachtbrief. Ik haw him Annek foarlêzen. We wiene slop fan ’t laitsjen. Foar in amtlike brief is er aardich helder, mar der sitte sokke moaie sintsjes yn. It begjint dermei dat de gemeente tajout dat besunigjen op it PGB en it kollektyf ferfier ‘niet is toegestaan op de wijze waarop we dat hebben gedaan. Daarom heeft de gemeente besloten om het PGB dit jaar weer naar de oude situatie te herstellen.’ Hjir swijt men oer in pear saken: der stiet net dat besunigje net mei, op syn Ljouwerters mei it net.… Lês fierder

Anneke van Renssen, Willem Winters

Us Kat

logo.ensafh

Piet van Renssen

Dan moatte wy it no mar ris oer ús kat ha. Want hja wie skraachwurk dea. Op in middei seagen wy har fan in stoel op de flier springen. Dy stoel hie in normale hichte, dochs foel ús kat oer ien kant. Langút.

‘Dat is net normaal,’ rôp Anneke.
En der wie mear net normaal. Se hime oerflakkich, har hert bonke ôfgryslik.
‘Dit komt net goed…’
Yn in omsjoch hiene wy har yn it reiskuorke, de jas oan, de auto starten, nei de bistedokter. Hy befielde it bist fan alle kanten. Dêr is er goed yn. ‘Se moat fannacht hjir mar bliuwe,’ sei er.… Lês fierder