Okkerdeis lies ik yn ’e krante in stik oer minsken,dy’t, útkocht, nijbou ensfh., harren wente út moasten. Ien fan har fertelde dat der yn ’e tún fan it hûs ferskate bisten begroeven leine, in kat, hûn, goudfisk, en dat dat faaks noch wol it slimste fan de hiele saak wie. Doe moast ik tinke oan alle bisten, dy’t oant no ta, yn myn libben in rol spile hawwe en wêr’t hja bleaun binne. Bedobbe yn myn hert en ûnthâld.
Yn myn jeugd wie dêr de wite boarre ‘Tommie’ dy by eintsjebeslút wol in jier as achttjin wurden is. Op in stuit wie er in hiel skoft fuort, wy tochten dat wy him nea wer sjen soenen mar op in dei wie er der hookstrooks wer.… Lês fierder
