It is noch net algemien bekend, mar komponist Berend Folkertsma hat ek elektroanyske myzyk makke. Jo kinne diskear harkje nei Swarte Triennen, bedoeld foar de film dy’t by it lyknammige boek fan Willem Verfstra makke wurde soe, mar fan it projekt is (oant no ta) neat op ‘e hispel kaam.
Berend Folkertsma
Willem Verfstra
Klik hjir foar de muzyk… Lês fierder
hapsnap isolemint
brekt ûnderoan
de krêft fan ferbining
licht tilt de omrop
de mienskip
in oare hichte yn
hâld moed
haw leaf
hâld fol
de hoanne op ‘e toer
fergulde teplak
wit net hoe let it is
fryslân fan boppen
optild as in bern fiel ik
thús is ‘t fier hinne… Lês fierder
Kollumman, hjir is er wer. Jimme, geniaal skriuwende, nije ynsichten op it aljemint bringende, Kantiaanske byldzjende superheld, om mar ris in pear strielen solipsistyske hagiografy op mysels skine te litten.
In oar docht it net no?…of ik soe by Fers2 gean moatte fansels. Mar dat doch ik 1…3…4…net.
Ék net en benammen hiel ienfâldich net, om’t it net subsidiearre is…ik wurd leaver sliepende ryk, jou my ris ûngelyk, by Ensafh.
Mar ik woe it net hawwe oer saken dy’t never nea net haadsaken foar my wurde sille.
Ik woe it hawwe oer de folsleine foldwaning dy’t ik út it meitsjen fan myn wurk helje, literêr en byldzend en muzikaal en net om’t ik sa sa nedich etalearje moat hoe goed ik wol (net) bin.… Lês fierder
Jetske Bilker docht yn har nijste roman Spegel en sonde eat dêr’t se bysûnder goed yn is: se leit op in hast comedy-achtige wize it libben bleat fan minsken út kreative beroppen dy’t frjemd geane en soks kamûflearje mei in soad foarsoargen en sa nedich ligerij. Dat docht se op in lichte toan, de karakters fan en de ûntwikkelingen tusken de personaazjes wurdt fierhinne helder yn de dialogen en de plot stekt bysûnder knap yninoar.
Der falt dan ek hiel wat te gnyskjen om de tûkelteammen fan de personaazjes. Diskear is de readhierrige, 55-jierrige Pippy Doutsen van der Hoop, in toskedoktersassistinte dy’t oan de Gerrit Rietveld Akademy studearre hat en ea in suksesfolle keunstneres wurde soe, de haadpersoan.… Lês fierder
Atze van der Veen siet as in hearremyt op in skilderij út ’e iere renêssânse, tusken steapels boeken en boekekasten, dêr’t guon planken fan knapt wienen, sadat de boeken, dy’t der op stienen eins leinen op ’e rige boeken dêrûnder. In útspranteljend boekeuniversum. Hjir hearske in guodlike boekegeast, eigner fan in antikwariaat, dêr’t miskien heechút, ien of twa minsken op in dei binnenkamen.
Boeken alsa én goede boeken fansels. Dêr soarge Atze wol foar. Boeken, jawis…heech opsteapele… besteapele… ûndersteapele… fersteapele… neam mar op. In skatkeamer as de tombe fan Toetanchamon… hillige serendipiteit, foar wa’t der tiid en muoite foar naam om by Atze te sneupen en te strunen.… Lês fierder
Ek wa’t de ôfrûne tiid lekker lein hat te wintersliepen ûnder in dikke swiere stien kin hast net mist ha dat der in soad te dwaan west hat om oersettingen. Ik woe my mar net oanslute yn de rige minsken dy’t al in ‘plasje’ dien ha oer de fraach wa’t no krekt hokker tekst oersette mei en hokker kwalifikaasjes oft je dêrfoar al as net ha moatte ôfsjoen fan de foar de hân lizzende taalkundige en literêre ekspertize. Men kin omtrint fersûpe yn de giele plasse dy’t dêr al omhinne leit.
Wol die it my neitinken oer de betsjutting fan oersettingen en it lêzen dêrfan, mei ynjûn troch it sukses fan ferskate Nederlânske auteurs yn it Ingelske taalgebiet.… Lês fierder
…