Proaza

Henk Nijp

Winkelplein

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

De man hie in kreas learen jek oan en in brune ‘newsboy-cap‘ op ‘e holle. In pensionado, mar noch net sa lang, skatte ik yn. Hy hie it mar dreech mei it winkelkarke, it iene foartsjil woe net rjocht, it trille en skodde en draaide net lyk op mei de oare trije tsjillen. It weintsje luts hieltiten de kant op fan de muorre, krekt dêr’t it net hinne moast.
Ik stie foar de winkel te wachtsjen, want ja, koroana, en dan mei der neffens de hjoeddeiske winkelregels mar ien fan de húshâlding de winkel yn. Sa hie ik moai even tiid om de boel hjir te observearjen.… Lês fierder

Lomme Schokker

De skriuwer, it boek en de lêzer

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Uteinlik tiisdeis nei fjouweren kin ik Passys fan Josse de Haan by Boekhannel Grimbergen yn Lisse ophelje. Wer thús blêdzje ik it boek earst ris troch om te priuwen wat my te wachtsjen stiet. Op de alderlêste side sjoch ik in rigele nammen fan skriuwers dêr’t Josse blykber ien of oar fragmint fan yn syn boek opnommen hat. Annie Ernaux sit der ek tusken, in skriuwster dy’t ik aardich heech ha. Trije dagen derfoar ha ik yn De Volkskrant noch in fiifstjerren resinsje lêzen fan har magnum opus De jierren. Tafal bestiet net, sizze se.

Foarearst beslút ik Josse syn boek oandachtiger troch te blêdzjen, om te sjen oft ik dat spesifyk fragmint fan Ernaux sa op it each trasearje kin.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Moai rêstich..

Pleatst op
7
logo.ensafh

Ik moast by de stienhouwerij wêze om no einlings in beslút te nimmen. Oer in stien, in tekst, in plak.
De útfeart hie al fiif jier ferlyn plakfûn, mar de urn mei myn leave deryn stie noch altyd thús. Dat koe om my wol sa bliuwe, mar dat hie hy net wollen. Hy wie foar dien wurk meitsje. Besluten nimme.
En ja, oait soe ik dy kant dochs ek útgean. En watfoar kant, dêr woe ik sels eins wat oer te sizzen ha.

Yn de hal fan de stienhouwerij die ik fuortdaliks in stap werom yn de tiid. Mar dêr wie ik oan wend, die ik dat alle dagen net, noch hieltyd, in kear as wat?… Lês fierder

Anne Feddema

Komplottinkers tink derom

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Juster rûn ik nei ‘Say Cheese’ hahaha, op ‘e Tynjedyk yn Ljouwert, de tsiis is dêr in stik goedkeaper as earne oars. In kilo âld of jong belegen ensfh. is € 5,90. Dat is wier…leau jimme kollumnist no mar.
Ik haw der ek gjin belang by om wat oars te fertellen…it Say-Fake-Cheese-Nijs is my alhiel frjemd. Hawar…it reinde as de see en ik tocht krekt fan sil ik mar wer op hûs oan? Dan wurdt de ekstra belegen mar âld, in foarm fan tsiispromoasje, sille we mar sizze.
By in studintekompleks, it moat net te ienfâldich fansels, hong post út ‘e brievebus, jimme witte wol hoe en wat.… Lês fierder

Henk Nijp

Kontrôle

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

It wie noch aardich tsjuster doe’t ik yn ‘e auto it hiem ôfried. Ik hie in ôfspraak yn it sikehûs dy’t foarich jier al fêstlein wie. Neat slims, in kontrôle dy’t foar de wissichheid elk jier weromkomt. Ik hie der doedestiids net by stilstien dat ik takom jier de earste ‘pasjint’ wêze soe.
Der wie kwealik ferkear op ‘e dyk, miskien om’t it noch sa betiid wie, mar faaks ek wol om’t wy mei-inoar krekt de deis tefoaren op ‘e nij yn ‘e lockdown treaun wiene. No wat minder yntelligint as fan ‘t maitiid, want dêrmei hiene wy doe it firus net plat genôch krigen.… Lês fierder

Lomme Schokker

Relytivisme

Pleatst op
1
logo.ensafh

‘Do wurdst hieltyd negativer,’ sei de frou in skoft lyn tsjin my. Dêr sit ik wakker mei, want hoe kin soks? No’t har oanmerking in setsje tusken ús yn leit te protteljen, liket it wol oft elkenien tsjintwurdich tryster, tsjusterder en negativer is. Utsein myn frou dan. By it minste sjoch ik guon daliks al klear stean om oaren it mannewaar op te sizzen of mei feninichheid goedbedoelenden de grûn yn te jeien. En dan sit ik sels noch net iens op sosjale netwurken as Facebook, Twitter, TikTok of Secondlife. Ik ha inkeld myn Ensafh en dat is my mear as genôch.… Lês fierder

Greet Andringa

Keppelbist

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Ik bin dizze wike allinnich thús. Man is op bûtenlânske reis, bern binne by harren heit. De âldste twa fytse dêr fia harren skoalle hinne, de jongste ha ik earjustermoarn nei it oare thús brocht. Frjemd genôch ried ik fuort mei itselde gefoel yn de mage as doe’t ik har âldste sus 16 jier lyn foar it earst by de berne-opfang achterliet. Dy wie doe lyts en kwetsber, dat is myn ‘lytse’ no yn de fierste fierte net mear. Alteast dat fynt se sels. Se is trettjin, stekt oardel kop boppe my út en is nei in koartôf ‘Doei!’ noch foar’t ik goed en wol de doar út bin alwer folslein yn beslach naam troch  har freondinnen yn de tillefoan. … Lês fierder