Giny Bastiaans

Fuotbalferstân

logo.ensafh

‘Komt beppe ek te sjen?’ frege Thomas, myn âldste beppesizzer. En hy seach my oan sa’t inkeld hy dat dwaan kin. Krekt itselde as doe’t er in pjut wie. Fol fertrouwen en iepen.

Hy spilet yn it earste fan de fuotbalclub yn syn doarp yn Grinslân. En syn ploech moast fuotbalje tsjin in Fryske klup foar promoasje nei in hegere klasse. Dat gie oan op ’e grins tusken Grinslân en Fryslân. It wie spannend. Net inkeld om de wedstriid mar ek oft der genôch fuotballers wiene foar in alvetal. It doarp is nammentlik sa lyts, dat se mar krekt alve spilers ha foar it earste.… Lês fierder

Jemke Visser

Lêze, help …

logo.ensafh

‘Lêsstress’ hie miskien ek wol kind as titel. Want yn ’e goedichheid, wat komme der in soad boeken út. Je sitte amper middenyn ien, as der binne al wer net te missen nije, ek bûtenlânske.
Dus mar gau te set mei Libris Literatuerpriis ‘Oroppa’?
It begjin ha’k al fêst lêzen, mar it dûzele my al gau en hieltyd mar werom bledderje – wa wie dit ek a wer yn hokker rol – hie’k gau myn nocht fan. It die my wat tinken oan immen dy’t my mei grut entûsjasme fertelt wat troch it tempo en allerhande blomrike details amper te folgjen is.… Lês fierder

Henk van der Veer

Geluksfogel in ut Frys Literatuur Paradys

logo.ensafh

De dagen dat ik kontakt had met skriëvers in ut Frys Letterlaan, lêge al un moai skòft achter mij. Alle weken was der wel eentsje út ut Frys literêr sirkwy wêr’t ik met praatte. Regelmatech sat der un auteur (m/f) bij mij thús. Hast elke avend was der wel un telefoantsje fan un dichter dy’t wat met mij deelde. En regelmatech mocht ik manuskripten, al òf nyt in opdracht fan u nútgever, deurleze en myn oardeel geve: Wel òf nyt útgeve.

De reden dat ut teugenwoardech nyt mear su druk is, is letterlek doadsimpel: Dy skriëvers leve nyt mear, fertrokken naar de Overkant.… Lês fierder

Anne Feddema

Kofjeskoft

logo.ensafh

Bekt lekker dat wurd, om it mar ris taalpopulêr te sizzen. Wêr wol ik no wer hinne? No ja lêzers, in kear wat oer mysels fertelle, as brûker fan deistige genotmiddels. Ut it deiboek fan in konsumint, sis mar, skreaun yn in Dostojevskiaanske grandioaze styl. Dan sil ik sterke bakjes sette moatte foar de konsumint, as dy der al is, dy’t myn wurden ta him nimme sil. Der wie in tiid dat ik net alle dagen – wáát … net iens alle wiken – kofje dronk. Ja, apart genôch, as jonkje fan tolve jier fûn ik it hearlik om jûns in stikje bôle mei snijwoarst te iten en dêr in bakje kofje by te drinken.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Sa’n dei

logo.ensafh

Oan it natuerpaad dêr’t ik gauris rin stiet in lytse bungalow. Ik ha altyd niget oan de tún dêr. Allegear krûdige planten. Mar ek stinzeplanten as ayttablom, maitiidsblom, jufferkes. Grôtfol, gjin swarte grûn te sjen. Krekt myn tún. Diskear skrok ik. De frou dy’t dêr wennet lei langút tusken de planten. Har grutte bosk griis krolhier lei tusken it blau fan de ferjit-my-net. Se kaam krekt mei de holle omheech en seach my mei skrik yn ’e eagen oan. Ûnhandich besocht se oerein te kommen. Ik rûn op har ta en seach dat har spikerbroek dweiltrochwiet wie.

‘Nee nee,’ snokte se, ‘net wat jo tinke, hear!… Lês fierder

Jemke Visser

Voiteur

logo.ensafh

Dizze earste dagen fan maaie is it algeduerigen oarloch wat de klok slacht. Neist de freeslike hjoeddeiske aktualiteit komt der yn it ramt fan 80 jier befrijing wer fan alles oer de Twadde Wrâldoarloch foarby. Ik lies it resint ferskynde ‘De oorlog in stukjes’, in kar út Parool-Kronkels fan Simon Carmiggelt, gearstald troch syn soan Frank. Ja, fantastysk, wat in masterskip! Mar dat wist ik fansels al. Neist de oare ferhalen, benammen yn ’e kranten, fielt it suver as wiene je derby. Troch de subtile, o sa fyntsjes ferwurde, humor beseffe je boppedat dat it ek doe net allegear kommer en kwel wie en komme sa sûnder erch fleuriger oantinkens nei boppe, sa as dizze:

Nei ús pensjonearring begjin 2000 wiene we yn de lúkse posysje om ek bûten it heechseizoen ris even fuort, faak spontaan en net sa lang.… Lês fierder

Henk van der Veer

Mei

logo.ensafh

 

 

 

Mei

Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht –

Su lúdt ut begin fan ut groate epos Mei fan de dichter Herman Gorter, dat in maart 1889 ferskeen. Ut is 1 fan’e allerberoemdste dichtregels út’e Nederlaanse literatuur. Klaas Bruinsma kwam in 1998 met de fertaling fan ut fers in ut Frys. De fertaling fan Bruinsma ( In Sneek sêge we altyfd fan Brúnsma, mar dat tersijde) ferskynde in’e Frysk en Frij seary ‘Klassyk’. Earder fersken ‘Béatrys, un marialegende’ en ‘Karel en Elegast, un ridderroman’ fan Klaas Bruinsma.… Lês fierder