Jemke Visser

Sinteklaas

logo.ensafh

Yn de fjirde iuw brocht de biskop fan Myra (Turkije) trije fermoarde teologystudintsen út in pikeltonne wer ta libben. In misdiedige kastlein woe der lekkere fleispasteitsjes fan meitsje.
By in earme heit dy’t foar gjin fan syn trije dochters in breidsskat betelje koe, waard trije kear yn ’e nacht troch in finster in pûdsje mei jild yn in skoech by de hurd goaid.
Sint Nicolaas, Sinteklaas op syn Frysk, ferhuze mei in moarske húsfeint en in skimmel nei Spanje. Ien kear yn ’t jier, op fiif desimber komt er ek yn Nederlân.
De reis per stoomboat is mei heimsinnigens omklaaid, spannend en fol ferwachting.… Lês fierder

Henk Nijp

Kerweike

logo.ensafh

‘Ja, eh, dat kin ik jo sa echt net sizze, it liket my it bêste dat jo even mei dat dinkje hjirhinne komme.’
Dat sei de winkelmeiwurker oan ’e oare kant fan ’e line. No, dat hie ik net yn ‘e holle fansels, it reinde dat it wat die, it like my op fleanen. Trouwens, se sei dat net yn it Frysk mar yn it Hollânsk en mei in dúdlike Ljouwerter tongfal, it foel noch ta dat in net yn it Ingelsk wie, dat hearre wy tsjintwurdich ek wol gauris yn ’e trochsneed winkel.
Ik wie yn petear mei in personielslid fan in boumerk.… Lês fierder

Giny Bastiaans

In drekskriuwer op fb

logo.ensafh

De man oan de oare kant fan it paad yn de trein die my oan ien tinken. Syn lûde stim lei in daam yn myn holle. Ik koe der net by komme wa’t dit ek al wer wie. Dat steile hier, rjocht oerein, dy wat skeane noas. Dy grutte earen. Dat opheljen fan syn noas mei dat snúfke.

It wie in boaze man. Dat fûn ik eins net by him passen. Gjin idee wêrom’t ik dat fûn. Lykas elkenien hie er it oer de polityk en miende er te witten hoe’t it siet. En noch slimmer, dat er it by it rjochte ein hie.… Lês fierder

Henk van der Veer

In ’e blubber fan Bears

logo.ensafh

Fotograaf Tom Coehoorn, myn faste maat at we foar de Friesland Post op stap gaan om ferhalen te fangen, hymde as de Ouwe Sik dy’t froeger Sneek binnen denderen kwam.

Gyn wònder, Tom had krekt syn hele Lemster bealech in’e styd goait om myn fastlopen Opeltsje út’e blubber fan Bears te krijen. Un mònsterprestasy foar eentsje dy’t un paar weken earder nòch un hartkneusing oplopen had toen de airbag fan syn wagen ontplofte nadat Tom de Mercedes bus onfrijwillech parkeard had onder un frachtauto.

Wònder boven wònder overleefde Tom ut nare ongeluk en konden we der nou wel wear relativearende grappen over maken.… Lês fierder

Jemke Visser

Autumn Leaves

logo.ensafh

Sa no en dan driuwt nostalgy my nei Turkije en Grikelân. Wat sei …? Skrik net, ik bedoel in twatal boskperselen op it eardere lângoed fan State ‘De Klinze’ by Âldtsjerk.
De aadlike famylje Van Sminia hiene dy, benammen bedoeld foar hakhout, oanlizze litten fia lukrative Turks-Grykske obligaasjes, dêrom de nammen.
Myn pake as boskwachter, myn heit en syn bruorren as túnkers wiene yn tsjinst fan de Van Sminia’s, dy ’t se ek holpen by it jeien. Letter hiene se sels in grutte kwekerij efter Stania State yn Oentsjerk.
Yn ’e simmerfakânsje útfanhuze ik by de twa omkes en tante, alle trije frijfeint en – faam bleaun.… Lês fierder

Henk Nijp

P&R – De oanhâlder wint

logo.ensafh

Doe’t ik fan ‘e moarn de bank-app wer ris iepene stie it der einlings op, it bedrachje dêr ’t ik noch rjocht op hie. Yn Amsterdam draaie de amtlike moles nammentlik ek net bepaald  full speed. Dit foarfal begjint op in waarme simmerdei yn july.
Wy soene in dei ekstra te húswarjen yn Amsterdam, by de bernsbern. Om’t wy de hiele dei wol besteld wêze soene, moast de auto mar wer nei  Park and Ride, Zeeburg II, want yn Amsterdam op ‘e dyk parkeare is in knap djoer grapke. Yn ús gefal soe it op mear as € 45,- útkomme. Femke hat it net sa op auto’s yn ‘e stêd en earlik sein, jou ik har dêr gjin ûngelyk yn.… Lês fierder

Giny Bastiaans

Hege need

logo.ensafh

Ik skode mei myn oploege winkelkarre by de kratten bier en frisdranken del en at it dêr no fan kaam, fan al dat wiete spul, ik wit net, mar ynienen fielde ik dat ik foar’t ik fan hûs gien wie, earst noch nei it húske moatten hie. Koe ik it lang lyn mei wat taknipen noch in aardich skoft folhâlde, op dizze leeftiid slagget dat net mear. Wat soe ik dwaan? Karre steanlitte en freegje at ik it húske eefkes brûke mocht? En wêr’t dat dan te finen wie? No ja, ik wie klear mei de boadskippen, ik koe wol nei de kassa en dan tagelyk myn koarting fan de Postkoadelotterij ynleverje.… Lês fierder