Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i | 5. Johan fan Hichtum (1639)

logo.ensafh

Ansk en Houk
In Frysk gesprek fan Ansk en Houk, mem en dochter

Fryske gearspraak fan in mem mei har man-sljochte dochter. De dochter hjit Houk, de mem Ansk. Hiel noflik en nijsgjirrich foar fammen en feinten om yn it Frysk te lêzen en te sjongen.

Houk
O leave Heare God, wat sykte soe my deare,
Al flok ik der ek om, hja boaskje allegeare,
Behalve ik, earm faam, is dat net al te sljocht
Dat der net ien feint is dy’t ienris nei my sjocht?
Ik bin lykwols net lelik, en ik bin ek net mismakke.
It is in wûnder spul, ik kin it net yn wurden pakke,
Hoe drôvich as ik bin: as ik yn ’e himel wie!

Lês fierder
Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i | 5. Johan fan Hichtum (1639)

logo.ensafh

Ansk en Houk
In Frysk gesprek fan Ansk en Houk, mem en dochter

Fryske gearspraak fan in mem mei har man-sljochte dochter. De dochter hjit Houk, de mem Ansk. Hiel noflik en nijsgjirrich foar fammen en feinten om yn it Frysk te lêzen en te sjongen.

Houk
O leave Heare God, wat sykte soe my deare,
Al flok ik der ek om, hja boaskje allegeare,
Behalve ik, earm faam, is dat net al te sljocht
Dat der net ien feint is dy’t ienris nei my sjocht?
Ik bin lykwols net lelik, en ik bin ek net mismakke.
It is in wûnder spul, ik kin it net yn wurden pakke,
Hoe drôvich as ik bin: as ik yn ’e himel wie!

Lês fierder
Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i | 8. Johan fan Hichtum (1639)

logo.ensafh
Ansk en Houk: eksistentiële Eangst en eroatyske langst.

IV Van Hichtum en de Sinzuer (ein): Rigel 172 – 238.

Ansk
No goed ik wit net mear, stin der sels mar op om,
En witsto better rie, dan mocht ik dat wol lije,
Mar bern, ik bin benaud, do silst gjin better krije,
In al te waanwiis hin leit har aai yn ´e ûnderwâl,
Tink derom, en skyt dysels net wei.

Houk
Ik leau, jo binne mâl.
Wa wol mei minder ta, wat soe ik dêrmei bedije?

Ansk
Ja mar, ik bin benaud, do silst mei nimmen frije
Asto sa keken bist; miensto dat der in greve
Noch om dy komme sil?

Lês fierder
Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i | 8. Johan fan Hichtum (1639)

logo.ensafh
Ansk en Houk: eksistentiële Eangst en eroatyske langst.

IV Van Hichtum en de Sinzuer (ein): Rigel 172 – 238.

Ansk
No goed ik wit net mear, stin der sels mar op om,
En witsto better rie, dan mocht ik dat wol lije,
Mar bern, ik bin benaud, do silst gjin better krije,
In al te waanwiis hin leit har aai yn ´e ûnderwâl,
Tink derom, en skyt dysels net wei.

Houk
Ik leau, jo binne mâl.
Wa wol mei minder ta, wat soe ik dêrmei bedije?

Ansk
Ja mar, ik bin benaud, do silst mei nimmen frije
Asto sa keken bist; miensto dat der in greve
Noch om dy komme sil?

Lês fierder
Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i. | 16. Johan fan Hichtum

logo.ensafh
Wouter en Tjalle I

‘Wouter en Tjalle’ en ‘Ank en Houk’ ha beide as ûnderdiel dat de de iene haadpersoan de oar fertelt fan in brulloft. ‘Wouter en Tjalle’, ek de helte koarter, hat in simpeler struktuer as ‘Ansk en Houk’. Yn ‘Ansk en Houk’ is de beskriuwing fan in brulloft net allinnich noflik op himsels mar hat ek in dramatyske funskje yn it stik. It wurdt brûkt as kontrapunt om dramatyske krêft te jaan oan Ansk har langst nei in man en oan har angst om allinnich te bliuwen. Yn ‘Wouter en Tjalle’ is dat net sa. Wouter wol net út bêd komme, en dat blykt te wêzen omdat er nei in brulloft west hat.… Lês fierder

Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i. | 16. Johan fan Hichtum

logo.ensafh
Wouter en Tjalle I

‘Wouter en Tjalle’ en ‘Ank en Houk’ ha beide as ûnderdiel dat de de iene haadpersoan de oar fertelt fan in brulloft. ‘Wouter en Tjalle’, ek de helte koarter, hat in simpeler struktuer as ‘Ansk en Houk’. Yn ‘Ansk en Houk’ is de beskriuwing fan in brulloft net allinnich noflik op himsels mar hat ek in dramatyske funskje yn it stik. It wurdt brûkt as kontrapunt om dramatyske krêft te jaan oan Ansk har langst nei in man en oan har angst om allinnich te bliuwen. Yn ‘Wouter en Tjalle’ is dat net sa. Wouter wol net út bêd komme, en dat blykt te wêzen omdat er nei in brulloft west hat.… Lês fierder

Eric Hoekstra

Midfrysk Goud i. | 17. Johan fan Hichtum

logo.ensafh
Wouter en Tjalle (II)

Tjalle
Mar Wouter, liichste net?

Wouter
Hey hey, lit my betsjen.
It noflikst komt noch oan, kinste sa lang net swije?
Ik stie en seach mar ta, ‘k koe foar it ferstân net krije
wat dit spul betsjut: te’n lêste seach ik twa
sa leaflik yn in hoeke, dat doe tocht ik ja,
ik ken de kaart no wol: dit sil in brulloft wêze,
men sil inoar de mis fan tusken-de-lekkens lêze.
Ik moat dit spul oanskôgje, it duorre net te lang
of ik seach, se jeiden de breid dêr goed op stang.
Hja skuorden har nei it bêd, ik hearde har wol kriten,
hja warde har as in man mei klauwen en mei biten.

Lês fierder