Gruppe 47. Over die groep van naoorlogse Duitse auteurs (en critici) heb ik ooit geschreven dat er een antisemitisch reukje aan zat, althans toch aan zijn aanvoerder Hans Werner Richter. Die mening moet ik herzien na het lezen van de dagboeken (Mittendrin. Die Tagebücher 1966-1972) van Richter, de rector spiritus die de groep vanuit het vorstelijke pand in de Berlijnse Erdener Strasse 8 (de vroegere woonst van uitgever Samuel Fischer) bestuurde. Mijn aantijging is waarschijnlijk niet terecht, al is Richter werkelijk niet bepaald zachtzinnig of fijngevoelig met de kwetsbare Celan omgegaan, ook niet na de zelfmoord van Celan.
Als Celan op 1 mei 1970 dood uit de Seine wordt gehaald, lijkt dat Richter niet zeer te beroeren, want het eerste wat hem op 7 mei 1970 van het hart moet is dat in de necrologieën niet vermeld wordt dat Celan zijn roem aan de Gruppe 47 te danken heeft.… Lês fierder