Die taz entwirft mit Tomasz Rozyckis literarischem Essayband “Feuerprobe” eine “trügerische Kartographie Europas”. Außerdem amüsiert sie sich prächtig mit Katja Kullmanns Roman “Stars”, in dem eine Astrophilosophin Reichen ihr Geld abknöpft. Die FAZ vertieft sich in jüdische Lieder aus dem Wilnaer Ghetto, neu übersetzt von Dieter Koller und Sebastian Wogenstein.
Lês fierder by Perlentaucher… Lês fierder
“Maar dit zijn helemaal geen leuke foto’s”, seit in jonkje oan de hân fan mem op it plein foar de Martinitsjerke yn Dokkum. Hy hat foar in part wol gelyk. De measte bylden reitsje dy rjocht yn de siel. Foto’s dy’tsto somtiden leaver net sjochst.
De Markt yn Dokkum foarmet tongersdeitemiddei it dekôr foar de iepening fan de World Press Photo Exhibition, begelaat troch ynteraktive dronebylden en in grutte publike belangstelling. Anke Bijlsma, Kultureel Ambassadeur fan de gemeente Noardeast-Fryslân, fertelt hoe’t sy as inisjator kânsen seach om Dokkum as poadium tsjinje te litten foar de ferneamde World Press Photo Exhibition 2025.… Lês fierder
Sadiqa Almakhadie, vrij vertaald ‘eerlijke bedrieger’, zou je kunnen kennen uit Hollands Maandblad waarin deze in 1997 in de Marokkaanse plaats Essaouira geboren vrouw twee keer gepubliceerd heeft. Dat beviel zo dat ze in 2021/2022 ook nog een beurs van Hollands Maandblad ontving om proza te schrijven, al nam ze prijs niet zelf in ontvangst. Dat kon ook niet, want Sadiqa Almakhadie bestaat niet echt. Achter de naam schuilt de ‘muffe, witte’ Joris van Os, zo onthult hij vandaag in Het Financieele Dagblad.
Lês fierder by Tzum… Lês fierder
De laatste jaren is kunstmatige intelligentie uitgegroeid tot een populair schrijfhulpmiddel. In Nederland is al ruim een kwart van de bevolking gebruiker van ChatGPT. Scholieren, schrijvers en journalisten laten AI-apps opstellen schrijven of teksten corrigeren. Deze snelle opkomst roept vragen op over eigenaarschap: wanneer is iets nog je eigen werk, en wat doet het auteursrecht ermee?
Lês fierder by Schrijven Online… Lês fierder
Hij had d’r al even staan, in de onderdeurgang na de perrons. De lift, at je fanút de Hollanderwyk naar ‘t stasjon gaan, deed ‘t, maar derna motte je ok weer na bovenen. Die lift waigerde dienst.
‘Hoe lang hewwe jou der staan?’ froeg ik.
‘Net su lang tot d’r un mooie frou langskwam om te helpen, nou,’ saai hij in mooi Liwadders. Syn ogen fonkelden.
Lês fierder by Stichting Bildts Aigene… Lês fierder
Yn syn El bany (It bad) brûkt de Katalaanske dichter Joan Vinyoli (1914-1984) in hânfol metafoaren. It bad is net letterlik in bad, it stiet symboal foar wat oars. It libben, de leafde. Of is it dochs letterlik in ferslach fan in hoartsje romantysk mei de faam yn it wetter omdjoeien? Mar hy skriuwt dochs: “Sa prate wy / yn metafoaren.”
Dichters, wêrom sizze se net gewoan wat se bedoele? Al wie it inkeld mar om de minskheid in stap temjitte te kommen? Vinyoli brûkt ek noch personifikaasjes en ferlikingen, hy oerdriuwt as in swetser en de rigels springe nuver hinne en wer.… Lês fierder
Durk van der Ploeg is één van de productiefste en meest gelezen Friese schrijvers van de laatste halve eeuw. In 2011 kreeg Van der Ploeg de Gysbert Japicxpriis voor zijn gehele proza-oeuvre, vanwege de kwaliteit, verscheidenheid en omvang van dat werk. Eind vorig jaar publiceerde hij zijn 26e roman, De neidagen, waarvan begin dit jaar een tweede druk verscheen. Net als in veel andere romans is de hoofdpersoon van het nieuwe boek een eenzame, wat treurige man die moeite heeft zich staande te houden in de huidige maatschappij.
Lês fierder by besprekker Jelle van der Meulen… Lês fierder