Ik ha in relaasje. Sûnt ik dy ha, giet it net altyd goed mei my. Myn freondinne hâldt fan drop en ik fan bier, dus dat byt inoar. It smyt faak ek sênes op, dy’t each en ear net ferdrage kinne. Lêsten kaam se mei in fikse kuch nei my ta en sei se: ‘Ik ha sa’n seare kiel! Uche-uch!’. Of ik in pûde drop helje woe? Wol mingde a.u.b, want dan hast fan alles wat.
Lês fierder by Jaap Krol… Lês fierder
In hiele keunst
De keunst fan it ferliezen falt te learen;
sa’n protte dingen lykje foarbestimd
om wei te reitsjen – dat is te fernearen
Lês fierder by oersetter Klaas van der Hoek… Lês fierder
Das berühmte mittelalterliche «Voynich-Manuskript» harrt seit langem der Entzifferung. Menschen sind gescheitert, nun hätte künstliche Intelligenz die Aufgabe erledigen sollen. Doch was kommt dabei heraus, wenn moderne Computerlinguistik auf spätmittelalterliche Rätselkunst trifft?
Lês fierder by de Neue Zürcher Zeitung… Lês fierder
Abe de Vries is der fier by troch, as er ornearret dat ‘de verbinding tussen identiteit en taal wordt doorgesneden’. En ik bin moai wis op ‘e knikkert, dat ik dêr net hosk mei bin, as ik dat sis – dat allinnich yn Nederlân al in lytse 17 miljoen lju dêr allyksa oer tinke.
Lês fierder by Jaap Slager… Lês fierder
Ik erger me rot.
Al zeker 4 maanden wordt er niks meer gedaan op de site FINSTER OP FRYSLAN.
De Provincie stak daar twee maal een fors bedrag in, maar iets laten zien en lezen van de Friese cultuur, ook of vooral m.b.t. hét jaar-evenement van 2018 ? Ho maar.
Lês fierder by Henk Veenstra op Liwwadders… Lês fierder
As in misdiediger syn straf útsitten hat, is er dan frij om te gean en te stean wêr’t er wol? Foar it rjochtlik systeem is dat yn alle gefallen in wissichheid. Foar de wet lyksa. Dochs moat dy wissichheid opnij besjoen wurde. Krekt as it automatisme fan de ‘vervroegde vrijlating’. Yn ’e praktyk betsjut dat trouwens ‘voorwaardelijke invrijheidstelling’. Dat is bedoeld om kontrôle te hâlden op dieders dy’t weromkomme yn de maatskippij.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
Wy sille ferfarre.” sei myn pake dan. Hja wennen oan in opfeart, sy neamden dy ‘de Wyk’.
Pake wie turfmakker en beppe sutele mei de koer. Se hiene it net sa rom mar dat wie wenstich yn de tritiger jierren.
Lês fierder by Tiden hawwe tiden… Lês fierder