Nei oanlieding fan it programma Broodje Gezond woe ik it eins mei jim oer e-nûmers ha, benammen oer de hystery foar wat dy e-nûmers oangiet. Broodje Gezond weefde dêr fluch en fakkundich mei ôf, krekt sa’t Rosanne Hertzberger, skriuwster fan it boek Ode aan de e-nummers, dat ek al dien hie.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
Wat een aparte bundel, deze eerste dichtbundel van Sipke de Schiffart die in 2012 in boekvorm debuteerde met de verhalenbundel Wat it is om bang te wêzen. Een belangrijk thema in die verhalenbundel – het verlangen naar een onbereikbare geliefde – speelt ook in de gedichten een grote rol en net als in zijn prozadebuut werkt De Schiffart dit thema in zijn gedichten opvallend uit.
Lês fierder by besprekker Jelle van der Meulen… Lês fierder
Dyn hûd is sa tear, dyn ljocht skynt dertroch.
Dyn nekke sa tin, mar kin net brekke.
Oan dyn fuotten flijt ’m in tekenfilmliuw,
om swakke ankels hinne dûz’lje slangen,
wylst ik tichteby dyn kontsje bliuw.
Lês fierder by Abe de Vries… Lês fierder
De syktocht fan in mienskip nei in iepen mienskip. In syktocht nei de posysje fan Fryslân, yn de tiid dy’t foar ús leit. Dat is it moaie fan it LF2018 temaliet Seis oere thús fan Nynke Laverman, dat de bedoeling fan LF2018 sa goed besjongt.
Lês fierder by Finster op Fryslân… Lês fierder
Ut en troch komt it foar: in saneamd writersblock. Dan dogge je deis net de yndrukken op om leuk skriuwe te kinnen. Oan de oare kant set dat wer oan ta skriuwe oer oare dingen as de dei. Dan mar wer efkes werom nei Diet Huber, dêr’t it ús úteinlik om te dwaan is. Noch trije dagen en dan wol ik graach begjinne mei in seary Huberblogs. Earst mar ris trije, oer de argyfstikken dy’t ik okkerdeis net kopieare mocht en dêrom oerskreaun ha. Dêr sitte nijsgjirrige dingen tusken dêr’t ik grif wol wat ferhaaltsjes omhinne skriuwe kin. Of ik lit it by de werklikheid om it noch in bytsje ynformatyf te hâlden.… Lês fierder
Een project dat haaks lijkt te staan op het dichterschap – in de breedste zin van het woord, het duitse woord ‘Dichter’: jezelf posteren op een willekeurige plek en dan gewoon registreren: alles. Wordt de realiteit immers niet door de dichter gefilterd? Het ene is bruikbaar, het andere weer niet. Toch is het bovenstaande wat Georges Perec (1936-1982) heeft gedaan: drie dagen lang, in oktober 1974, ging hij zitten in het Café de la Mairie in Parijs, dat uitkijkt over de Place Saint-Sulpice.
Lês fierder by Tzum… Lês fierder
Mei trage – hoeden gong
Stoep Ik fan Tree nei Tree
Ik fielde Stjerren om myn Holle
By myn Fuotten See –
Lês fierder by oersetter Klaas van der Hoek… Lês fierder