Fryske gedichten binne yn mannich poëzijbondel te finen, mar wat foar rol spylje se yn it deistich libben? Yn Fersefilla fertelle ynwenners fan Fryslân oer gedichten dy’t har nei oan it hert lizze.

Diel 12: Tytsy Willemsma, EU-fertsjintwurdige út Boarnwert, oer it fers In memoriam Pieter. Dit fers skreau dichteres Tytsy Wijngaarden, doe’t dy har broer ferstoar. Willemsma lêst it fers foar by it ‘timpeltsje fan Ids’, it keunstwurk dat de seedyk as it ware op hannen draacht. Keunstner Ids Willemsma is har omke fan heitekant, Tytsy Wijngaarden tante fan memmekant. Sa falt alles gear.

Lês en sjoch fierder by Finster op Fryslân… Lês fierder

Bovenstaande foto plaatste ik op 12 januari vorig jaar op mijn blog Licht op weg naar Dokkum. Direct hierna kreeg ik een mailtje van Philippus Breuker, waarin hij onder meer het volgende scheef:

‘Vind je het goed dat ik je citeer in mijn poging om het landschap van de Friese klei in beeld te brengen? Je beschrijving van een ochtend langs de Dokkumer Ee zou er goed in passen. (…) Zou ik dan ook de foto mogen opnemen die je bij je stukje opnam?’

Lês en sjoch fierder by Huub Mous… Lês fierder

Yn in wike dêr’t de kening mei de knuppel yn de hân yn in cockpit siet, foaroanman Keizer fan de VVD fia in spesjaal oanpaste achterdoar fan it toaniel ferdwûn en de provinsje de lieding fan Kulturele Haadstêd oernaam ûnder it motto: ‘men skept gjin skjin wetter út in in smoarge fontein’, foel dat iene berjochtsje amper op. Mar toch pleage it my, as de lucht fan in hûnedrol dy’tst net earder rûkst as datst yn de auto sitst en tinkst: wêr ha ik no wer yn stien?

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Jannie Regnerus is een schilder, een dichter en ja, natuurlijk een schrijver. In Nachtschrijver is Hannah de hoofdpersoon. Zij werkt als restaurateur van schilderijen in het Riijksmuseum en zij ziet overal kleur, details, nuances. Zó beleeft zij bijvoorbeeld de kleur van bloed: ‘hoe uit een wond papaverrood bloed vloeit, dat daarna scharlakenrood stolt om in te drogen tot auberginekleurige korst’. Mooi hoe we daar woorden voor hebben.

Hannah beluistert op een keer Tsjêbbe Hettinga, Blindman in deze vertelling, en is zeer onder de indruk.

Lês fierder by Tzum… Lês fierder

Yn de bosk rint er te mimerjen. Lûkt út it gers in bargeblom, draait de stâle argeleas tusken tomme en wiisfinger. Hy tocht dat er har fergetten wie. Achter him litten hie. Fuortblaast as hynsteblomme sie. Hy tocht dat er dach sein hie.

Lês fierder by Janneke de Boer… Lês fierder

Op zaterdag 13 mei plaatste de Volkskrant naar mijn weten als het eerste landelijke dagblad een recensie van Het vaderpaard / It faderpaard, het recent verschenen verzamelde werk van Tsjêbbe Hettinga. De recensie is geschreven door Maria Barnas, neemt de helft van bladzijde 23 van Sir Edmund in beslag – op de bovenste helft siert een foto van schapen in een door mist bedekt weiland. Hij telt 507 woorden, waarvan 59 aan geciteerde poëzie. Naast de recensie staat informatie over het boek; vertaler(s), uitgeverij, verkoopprijs, het aantal bladzijden (832), het genre, de titel, en gelukkig ook het aantal sterren dat deze bundeling gedichten verdient.… Lês fierder

It’s hard to think that authors who have sold millions of books could ever have been rejected, but everyone had to start somewhere.

Lês fierder by mentalfloss… Lês fierder