Rasisme is de lear fan superioriteit fan it iene ras oer it oare. In rasiale groep is in groep dy’t definiearre wurdt op basis fan ras, kleur of nasjonaliteit. Soms is it goed om stil te stean by de betsjutting fan in begryp, foaral as it sa te pas en te ûnpas brûkt wurdt as rasisme.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
De slimste kritisy yn de seal
gongmakkers op de foarste bank
‘Moatst dyn leafde útsprekke
foar it hiele publyk’
seit it mantsje
tsjin my
de hân al rjochting skouder
dy’t ik net subtyl
ûntwike kin
De oare muppet
besiket nei’t de jûn foarderet
hieltyd opfallender
om de iene te kearen
hieltyd dúdliker
oare hannen te learen
ôf te bliuwen
Dronken muppet
oardebewaker
Lês fierder by Sigrid Kingma… Lês fierder
Agents and editors are always on the lookout for a great new voice—but what exactly is a great voice? An author’s voice consists of the patterns, habits and language she uses. When combined, these elements create a style that is unique to that particular author. A good voice should aim to do the following:
Lês fierder by WritersDigest… Lês fierder
Bin der noch hear. Bytsje drok de lêste moannen. Drok mei fan alles, mar dêroer letter mear. It liket wol of alle jierren minder dagen krije en de dagen minder oeren. It sil der allegearre wol by hearre.
Lês fierder by Ferdinand de Jong… Lês fierder
Myn buorfrou komt efkes lâns. Docht se wol faker. It kin moarnsier as op `e neimiddei wêze.
Yn `e fierte hear ik ha al oan kommen. Eltse sin wurdt bekrachtige mei in grouw wurd, faaks mei in flokwurd.
Fersichtich ha ik har der al es op attindearre. In skofke gong it goed, mar do wie it wer raak.
Lês fierder by Tiden hawwe tiden… Lês fierder
Nei sa’n dichtersjûn moat ik altyd efkes bykomme. It wie mar ien gedicht om foar te dragen, mar om’t ik it deselde dei noch skriuwe moast, wie it noch wol in bytsje spannend. Stel dat der neat komt.
Lês fierder by Sigrid Kingma… Lês fierder
Kees ’t Hart was gisteren weer even terug in Leeuwarden. ’s Middags zag ik hem al lopen in De Weerd. ‘En ja hoor, daar heb je Huub Mous,’ riep Kees. Alsof die ontmoeting onontkoombaar is als je denkt even anoniem een wandeling te kunnen maken door de Leeuwarder binnenstad. Later op de middag zag ik Kees weer, nu in het Culturele Café in De Harmonie. Hij werd daar geïnterviewd door Han Borg. De aanleiding was tweeledig. Onlangs kreeg Kees de tweejaarlijkse J. Greshoff-prijs voor de beste essaybundel, voor zijn werk Het gelukkige schrijven. ‘De jury was “gelukkig geworden” van het lezen van de essays over een schrijver die zijn eigen geluk najaagt en waarin de schrijver een pleidooi houdt voor proza dat waxinelichtjes naar de Gouden Koets gooit, ‘ zo las ik.… Lês fierder