Yn seizoen fjouwer fan it programma Denkend aan Holland fan Omroep MAX (2022) farre de BN’ers Janny van der Heijden en André van Duin troch bysûndere gebieten yn hiel Nederlân, om it Nederlânske lânskip te bewûnderjen. Yn dat seizoen hawwe se tegearre de Alvestêdetocht yn Fryslân fearn. Harren reis is ûnderferdield yn fjouwer ôfleveringen, dêr’t se it Fryske lânskip en de Fryske kultuer yn bewûnderje troch mei lokale ynwenners te praten, workshops te folgjen en te learen oer kulturele en histoaryske feiten oer de omjouwing.

By it sjen fan de ôfleveringen, frege ik my ôf oft it byld dat fan Fryslân sketst wurdt, wol doocht.… Lês fierder

n de Volkskrant van dit weekeinde een portret van tekenaar én schijver Jean-Marc van Tol waarin hem gevraagd wordt wat hij aan zijn boeken overhoudt. Van Tol is de tekenaar van de dagelijks cartoon Fokke & Sukke in de NRC, maar Van Tol is ook schrijver van historische romans over de 17de-eeuwse raadpensionaris Johan de Witt. Hij werkt aan een triologie, waarvan de eerste twee delen Musch en Buat al verschenen. Hij geeft deze boeken uit in eigen beheer zodat hij beter dan een auteur die bij een reguliere uitgever publiceert weet wat de kosten en baten zijn. In het interview komt Van Tol tot de conclusie dat hij nauwelijks iets overhoudt aan zijn romans: “De prijs van boeken is te laag, het aantal nieuwe titels is te hoog en de meeste mensen schrijven nog steeds voor de eer – daar komt het eigenlijk op neer.”… Lês fierder

As stadsjonge staan ik nòch altyd redelek dicht bij de natuur, ut Wilhelminapark en ut Spoardok lêge op loopoustaan fan ut plak dêr’t ik in ‘e Sneker binnenstad woan. Ik kom der regelmatech.
Mar ik bedoël eigenlek un ander stukje natuer, ter illústrasy un fers út myn tweede Sneker bundel Melkboerehonnehaar:

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Af en toe schrijf ik in mijn stukjes iets over mijn kleinkinderen, hoe ze pake missen en ermee omgaan. Dat zijn voornamelijk de kinderen van mijn zonen, de dochters van Margryt zijn wat stiller. Het verdriet van Silke was zo diep dat ze niet wist wat ze ermee moest; ze kon er geen woorden aan geven. Dat heeft ze in de loop van de tijd geleerd. Fardau was 4 ½ toen Johan overleed. Ze linkt het verlies van pake voornamelijk aan verdrietig zijn en andersom werkt dat bij haar ook zo: als ze verdrietig is, ook al gaat het over dingetjes met school, dan denkt ze dat het nog met pake te maken heeft.… Lês fierder

Een theater in het oosten van Engeland is al sinds de 15e eeuw in gebruik, en het gebouw is natuurlijk niet meer precies hetzelfde als toen. Nu is een deuropening met een bijzondere geschiedenis tevoorschijn gekomen na meer dan 200 jaar dichtgemetseld te zijn geweest.

Lês en sjoch fierder by Historia… Lês fierder

Ik hebbe vandaege weer op ‘e fiets vot west, mar een kleindere tocht maekt as gister. Mit mekeer 34 kilemeter. Ik bin bi’j de Kuunder langes naor Berkoop gaon. Daor he’k even bi’j mien uutgever an west en he’k een bakkien drinken en een jodekoeke had. Fettje en Hennie weren drok doende om et geld te tellen van de boekverkope tiedens Eupen Stal. Geld tellen is mooi wark!

Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

Sa dichte frou W. de Boer-Wiersma út Mitselwier. Har wurk is sammele yn it bondeltsje Ut ’e Braskoer (Kamminga, 1972). Hoe oars leit it waar derhinne as ik op in freed, ein augustus, yn de bestjoerskeamer fan Hotel Oostergoo yn Grou sit. Oan de muorre hingje swart-wytportretten fan âlde wite manlju, en swart-wyt foto’s fan sylboaten yn aksje. Ik moat bûge om troch de lege finsters te sjen. Dêr leit de mar, en fier oan de oare kant huzen mei reade dakken.

Lês fierder by Goeie… Lês fierder