De âld transisterradio rint kreakjend fan ‘e sinder. Hy jout it ding in reis. De ferve spat by de muorren op. Ferdomme, krekt no’t er einliks wer ris de de geast hie! Gremitich nukt er de pensielen yn t wetter en smyt de foardoar iepen. Hy stekt de strjitte oer en klimt by de betonnen trep op. Op’ de seedyk skuort er de klean út, knoffelt oer de basaltblokken nei ûnderen en dûkt de iselmar yn. As in besetene ploeget er troch it wetter.
De fysike ynspanning kin de ûnrêst net by him weinimme. Hy strûpt de klean wer oan en set ôf.… Lês fierder