Chen Yuhong is een van de grootste dichters van Taiwan, haar werk werd internationaal bekroond. Ze verblijft, op uitnodiging van het Nederlands Letterenfonds, tot en met 24 mei in de Amsterdamse schrijversresidentie. In deze weken zal ze meerdere optredens verzorgen, deels samen met vertaalster Silvia Marijnissen. Ook doet ze onderzoek voor een gedicht over de relatie tussen Nederland en Taiwan in de 17e eeuw. We spraken Chen Yuhong over haar verblijf in Nederland.

Niet de eerste keer in Europa
Chen Yuhong (Taiwan, 1952) is al een aantal dagen in Nederland, zo vertelt ze. “Ik arriveerde vorige week vrijdag in Amsterdam en verblijf in het hart van de stad, op de hoek van het Spui.… Lês fierder

Ik hebbe gister et laeste wark daon an mien ni’je boek Naozoemerlaand. Ik hebbe et omslag naokeken en angeven dat d’r nog drie dinkies veraanderd wodden mossen. Omslagontwarper Sijtze Veldema het de boel anpast. Dat now zit disse put wark d’r op en kan et boek drokt wodden. Et omslag zicht d’r prachtig uut en past geweldig goed bi’j de titel.

Lês en sjoch fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

Ik kom út un tiid dat der nòch gyn Partij voor de Dieren was. Blykber nyt noadech dat der su’n spesifieke klup aktyf was dy’t foar de belangen fan’e beesten opkwam.
Achterou besiën waren wij wrede jonges, seker at ut over ut welsijn fan beesten ging. Want welke jonge hat in oans tiid nòch gyn eierfersameling? Rond disse tiid fan’t jaar strúnden we alles ou om mar nêsten te finen en dan oans eierfersameling út te breiden. ‘Eiers úthale’, su hite ut. Of ut nou in ut Wilhelminapark fan Sneek was, ut Spoardok òf ut Bos fan Ysbrechtum, we waren der bij.… Lês fierder

Vandaege he’k Jan en Diana uut Aalten op vesite had. Zi’j kommen ien keer in et jaor bi’j mi’j en ik gao ien keer in et jaor naor heur toe. We hebben aldergenoeglikst bi’jpraot. Tussen de middag hewwe hier bi’j mi’j eten. Ik hadde een panne gruuntesoep en bolties klaorstaon. Nao et ofwasken biwwe op ‘e fiets stapt en over et ni’je Lendepattien, dat zi’j nog niet zien hadden, naor de Driewegsluus fietst. En daor begon et te spatteren.

Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

– De lieder fan Ruslân en syn plutokraten hiene in drôvich lyts bytsje respekt foar in minskelibben – alteast, as it om it gewoane folk gong… Ja, Douwe?

– Hat master it oer de oarloch fan 2022, master?

– No, nee. Ik haw it oer de Earste Wrâldkriich fan 1914, mar… do hast gelyk, jonge, dat hie ik der efkes by sizze moatten… Ja, Hawa?

– Wat binne plutokraten, master?

Lês fierder by Jaap Slager… Lês fierder

Wy ha it hûs wer foar ússels! Nei fjouwer moannen hat ús Oekraynske gast in nij tydlik plak fûn. It waard in moanne langer as dat wy plend hienen. Dan moatte oars simpele dingen omslachtich oplost wurde. De onedrive fol, e-mail blokkearre, gedichten op de mobyl skriuwe moatte. It dreechste wie lykwols de sfear. Ik hie gjin sjêne as ik krekt wat oan it healwiizjen wie en sy deryn kaam, inkeld argewaasje. Wat fielde ik my somtiden lyts as ik my yn stilte ergere oan pytluttige dinkjes.

Lês fierder by Sigrid Kingma… Lês fierder

Fan Koaningsdâg ôf waar d’r weer soa’n nussy dagen. Ik noem ’t tussentiid: om feestdagen hine swevende frije tiid om dingen te doen der’t je âns niet an toe komme maar der’t útaindlik niet feul fan terechtkomt. Want útslape, leze, snooker op tv, ’t gedicht most bijskaafd, en happys en drank hale foor ‘n burrel …

Ik hou mijsels foor dat ‘t gyn gebrek an dissipline is, maar ’n noadsaaklik op asem kommen deur ’n fersnelling leger te leven. Jesels je aigen gebreken fergeve kinne is ’n deugd. Ik werk graag en feul, en jùst derom smaakt ’t genoegen je sans gêne over te geven an de tussentiid soa goed.… Lês fierder