Vandemorgen he’k even naor de laeste streekmark van et seizoen in Berkoop west. Ik hebbe daor wat lekkers kocht: keze, hunning en wat flessies Sirop Rieme. Thuus he’k alle ammarillen in et pikkeduuster zet. Daor blieven ze staon tot ni’jjaorsdag. Dan hael ik ze weer veur ’t locht, kriegen ze ni’je grond en waeter en kun d’r weer knoppen inkommen.
Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder
Nei’t ik ien kear oerslein hie fan ‘t simmer, stie ik justermiddei wer mei in gedicht op ‘e merk yn Dokkum. Ditkear hie ik in fers fan Eppie Dam, yn it dialekt fan Kollumerpomp. It lokke oan mannichien in glim út, dat kin ek al net oars, want it is in pracht fan in fers!
Lês en sjoch fierder by Geart Tigchelaar… Lês fierder
Ien keer in de veertien daegen, altied op deensdag, staot d’r een kollum van mi’j in de Liwwadder Kraante. Vandaege ok, mar dat die d’r in staot het nog hiel wat haelen om de klinke had. Want ja, een peer weken leden kree’k de tiedinge dat alles aanders mos wat et insturen van een kollum anbelangde. Waoromme moet alles toch altied aanders? Ik hebbe nog beld mit een overigens slim aorige vrouw van et Dagblad van et Noorden die daor over gong. Ik hebbe nog veursteld om et veur de wissighied eerst ok nog op ‘e oolde meniere in te sturen.… Lês fierder
“It is mei it Frysk nei de midsiuwen misgien. It is nota bene ien fan de âldste skreaune talen fan Europa as wy nei de âld-Fryske wetsteksten sjogge. It is al yn de Saksyske en Habsboarchske perioade sa om 1500 hinne misgien en dêrnei nochris yn de Republyk. Yn 1795 kaam der de ienheidssteat oerhinne. Dat betsjut dat Fryslân tsjintwurdich ôfhinklik is fan de Twadde Keamer yn De Haach om der dingen troch te krijen.”
Dat seit histoarikus Joop Koopmans yn de nijste jefte fan tydskrift DE NIJE. It efterútbuorkjen fan it Frysk hat lykwols net allinnich mei steatkundige ûntjouwingen te krijen en it Nederlânsk stiet likegoed ûnder druk.… Lês fierder
Eén fan ‘e moaiste gelúden dy’t ik ken en dy’t mij as múzyk in ‘e oren klinke is ut gelúd fan foetbalskoënproppen in un kleedkamer. De geur fan kajapoëtoaly fermengd met manneswit.
Ut geeft mij un enòrme stoat adrenaline dy’t der foar soarge dat ut gelukshormoan endorfine met groate golven bij mij naar binnen stroomt.
L6es fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
Lykas dat fan Aaltsje Stienstra wie it poesyalbum fan Grytsje Rekker fan in famke dat gjin neiteam krije soe. De albums fan Aaltsje en Grytsje bleaunen nei harren ferstjerren net yn ’e famylje, mar rekken op ’e drift. Hoe maklik fertoarkje sokke ferweesde boekjes… Wa ûntfermet him deroer? Tsja, lit my dat dan mar dwaan.
Grietje Rekker waard berne yn Aldwâld op 19 septimber 1910, as jongste bern fan Feike Rekker (1871–1915) en Baukje Kloostra (1871–1961). Fiif bruorren en ien suster gongen har foar. Grytsje, dy’t neffens in rouadvertinsje ek Kike neamd waard, ferstoar op 19 july 1988, yn in sikehûs yn Nieuwegein.… Lês fierder
Sardinië wie ûnferjitlik. Wat ha we in geweldige tiid hân! De iennichste reden dat ik der noch net oer skreaun ha, is dat ik sûnt myn weromreis noch suver gjin tiid hân ha om te sykheljen. Ik rin fan masterclass nei lêzing, fan útrikking nei foardracht, mar wol hieltyd mei it fakânsjegefoel fan doe noch yn de ûnderbúk. Wat wie it moai!
Wol in bytsje spannend dat we twa wiken foar de tiid noch neat wer heard hienen, wylst ik dochs yn maaie al hifke hie hoe’t it komme soe. Doe’t it hast misgie, ha we dochs sels mar kaartsjes boekt.… Lês fierder