De búttentafel ston fol, as ôfskaid: selsbakte keeskoekys, flais, sjips, en se skonken witte wyn. Wij keken út over ’t Frânse heuvellandskap, met bossen om ôns hine en an ôns foeten ’n aigen swimbad. Behalve dat ik foor ’t eerst in myn leven deur langpoaten te grazen nommen bin – ik docht onantastber te wezen, worde nooit stoken, maar blykber is myn bloed na 43 jaar op smaak – had ’t leven à la campagne ôns twee weken lang goed bedeeld.
C. (78) en E. (82), twee Britten, binne in 1998 emigreerd na Lot-en-Garonne, der’t se ’n groat stik lând met ’n paar húzzen d’rop kocht hadden.… Lês fierder