Op ‘e eerste dag van ’t jaor hael ik al mien ammarillen weer veur ’t locht. Ze hebben dan een vorrels jaor op ‘e zoolder in et pikkedonker staon, zonder dat ze waeter kregen. Gister he’k ze dus ok weer te veurschien haeld. Ik hebbe ze ni’je potgrond en waeter geven. En now mar hopen dat ze haost allemaole weer bluuien gaon. Et lokt mi’j altied hiel goed om dat weer veur mekaander te kriegen. Ik hebbe negen ammarillen, mar ik hebbe now tiene van de zoolder haeld. Ik hebbe naemelik een uutvanhuzer. Omdat et kammeraod Jelle niet zo goed lokken wil en krieg et spul weer in de bluui, heb ik een ammarille van him uutvanhuus.… Lês fierder

Als ik deze nieuwjaarsdag toch maar even een kijkje ga nemen in de Rode Loper, moet ik ineens aan oud koningin Wilhelmina denken. Als republikein denk ik niet vaak aan de Oranje familie, maar Wilhelmina heeft een boek geschreven met de titel Eenzaam maar niet alleen. Ze had boekhandelaar moeten worden in plaats van koningin, denk ik. Dan had haar boek waarschijnlijk de titel gekregen Alleen, maar nooit eenzaam. Want zo voel ik me als ik helemaal alleen in de Rode Loper tussen de boeken rond dwaal. Met boeken om je heen hoef je je nooit eenzaam te voelen.

Een paar dagen lang heb ik de afgelopen week in het boek De geschiedenis van het antiquariaat gebladerd en ben tot de conclusie gekomen dat ik nog een lange weg te gaan heb om net zo, hoe moet ik dat een beetje netjes zeggen, typisch te worden als de boekhandelaren in het boek.… Lês fierder

Lân fan dize

Winters is myn leafste
ûnder de bisten fan it wâld.
Dat ik foar moarn werom moat,
de moerfoks wit it en laket.
Hoe trilje de wolken! En
op myn sniekraach falt
in laach fan broazelich iis.

Winters is myn leafste
in beam ûnder beammen
en nûget de wansillige krieën
út yn har moaie tûken. Sy wit
dat de wyn, as it skimeret,
har stive, mei ryp besette
jûnsjûpe optilt en my nei hûs jaget.

Lês fierder by oersetter Klaas van der Hoek

Sjoch hjir foar mear Bachmann-oersettingen fan Klaas van der Hoek… Lês fierder

Krigest ek besite mei de krystdagen?” freegje ik myn freondinne.

“Ja,” seit se, “we meie no wer fjouwer minsken op besite hawwe. Mar it wie in hiel gedoch; wa sil ik freegje? Hja binne my allegearre even dierber. En dan noch binne er by myn soan twa bern bij kaam, Bonusbern seit min hjoed de dei, Sy is ek in kear skieden en hat no in oare frou, is dat no in bonusfrou? Ik frege it mei ôf…”

Lês fierder by Tiden hawwe tiden… Lês fierder

De stille dood van het kunstbeleid. Waarom haalt de politiek de begrippen kunst en cultuur mentaal, beleidsmatig en budgettair niet uit elkaar?

…

De VVD is de kwade genius van het kunstbeleid. Al in de jaren 1950 spraken vertegenwoordigers van de VVD neerbuigend over kunst. VVD-kamerlid Thierry Aartsen zette deze traditie binnen deze partij voort en had vanaf 2018 cultuur (o.a. Erfgoedinspectie, Bibliotheek en letterenbeleid, monumenten), Media, Arbeidsomstandigheden, Inspectie & toezicht in zijn portefeuille.

Wat de VVD onder ‘Cultuur’ of ‘Kunst’ verstaat wordt uit bovenstaande cultuurparagraaf niet duidelijk. Van een politieke partij die dat onderscheid niet maakt en beide begrippen door elkaar heen gebruikt valt te vrezen dat het niet wil dat wij weten wat het verschil tussen kunst en cultuur is.… Lês fierder

De minske is in ferheljend wêzen, sa stelde de yn 2005 ferstoarne Frânske filosoof Paul Ricoeur. Minsken binne net allinnich dragers fan ferhalen, se brûke ferhalen ek as medium om ûnderfiningen te dielen en identiteit te kreëarjen. Yndividueel en kollektyf binne ferhalen en tradysjes wichtich.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Het leven van een Brit in het koloniale India is niet altijd even spannend. Daarom wordt er reikhalzend uitgekeken naar de voordrachten van rechter William Jones. Op deze donderdagavond in 1786 spreekt hij over de raadselachtige oorsprong van de talen.

Jones begint met op te merken dat veel Indiase woorden gek genoeg op Europese lijken. Zo klinkt het Engelse woord voor broer, brother, bijna precies als in het Sanskriet. De oude Zuid-Aziaten hadden het over een bhratar.

‘Het Sanskriet, oud als het is, heeft een wonderbaarlijke structuur: perfecter dan Grieks, rijker dan Latijn. Het lijkt echter sterk op allebei. Zo sterk zelfs dat geen onderzoeker ze alledrie zou kunnen bestuderen zonder te concluderen dat ze uit een gemeenschappelijke bron komen,’ legt Jones uit.… Lês fierder