It is al nuver, mar it hat altyd sa west dat ik in jier tweintich âlder skat wurd as dat ik feitlik bin. Doe´t ik tritich wie, rûsden se my op fyftich, en doe´t ik fyftich wie, holden se my foar… hawar, jim kinne telle.
Dat jim kinne fan tinken wol hawwe, dat ik nei´t ik berne wie fuort in baan oanbean krige.

Lês fierder by Jaap Slager… Lês fierder

dûnsje mei de duvel
soms
dûnsje ik graach
mei de duvel
brânende eagen op my
yn hypnoatyske
ferblining

Lês fierder by Nadie Hania… Lês fierder

Ik wol bliuwe.” seit se striidber, de hânnen yn de skelksbûse en de fuotten wiidùt.

Sa stiet se foar my nei dat ik har sein ha dat de bern grut genoch binne en wy ùs sels wol rêdde kinne.

Lês fierder by Tiden hawwe tiden… Lês fierder

Tiid foar in fjildûndersyk. Jim as trouwe Omropharkers ha rjocht op de feiten. De toets stie op ynternet. Dus ha ik dy even foar jim makke.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Yn desimber krige ik fan it Friesch Dagblad de fraach oft ik ek koarte ferhalen skriuwe woe, alle moannen ien. Baukje Zijlstra hold dermei op, dat sadwaande. Ik sei ta dat ik der even serieus oer neitinke soe sûnder troch te freegjen op de fergoeding, ik skriuw net foar it jild. Boppedat wit ik dochs wol dat it yn ’e regel om leafdewurk âld papier giet, ek by it Friesch Dagblad, in byld dat letter befêstige waard.

Lês fierder by Koos Tiemersma… Lês fierder

Windkracht vijf, naderende buien. Voldoende redenen om het rondje Finkum met enkele kilometers te bekorten.

Tjonge, hij bleef wél hangen, die laatste zin uit het shortlist juryrapport van De Grote Poëzieprijs:

‘Hoewel de jury enkele [eigen beheer] inzendingen met plezier gelezen heeft, bleek toch dat het selectiemechanisme van de traditionele poëzie-uitgevers, zeg maar hun “poortwachtersfunctie”, functioneert.’

Lês fierder by Ton van ’t Hof… Lês fierder