Simon Vestdijk: De duivelskunstenaar

logo.ensafh

Hij werd door Menno ter Braak ‘de duivelskunstenaar’ genoemd, en door Adriaan Roland Holst ‘de man die sneller schrijft dan God kan lezen’. En niet voor niets, want Simon Vestdijk (1898-1971) heeft een kolossaal oeuvre bij elkaar geschreven: 52 romans, 57 novellen en korte verhalen, 33 essaybundels en ruim 20 dichtbundels.

Lês en sjoch fierder by it LiteratuurmuseumLês fierder

Blog Tsead Bruinja: Voor twee jaar Dongeradichter

logo.ensafh

Tsead Bruinja wordt de nieuwe ‘Dongeradichter’, ofwel gemeentedichter van Dongeradeel. Hij schrijft minimaal vier gedichten per jaar.

Tsead Bruinja werd geboren in Rinsumageest en ging naar de basisschool in Damwâld, dorpen die beide in de gemeente Dantumadeel liggen, nabij Dongeradeel. „Us mem kaam fan Eastrum, dat ik kin dy kontreien goed.”

Lês fierder by Tsead BruinjaLês fierder

Blog Sigrid Kingma: It bêste fan 2016

logo.ensafh

Jûn seach ik ris oer it skouder en ik ferwûndere my. Soest it net sizze, mar ik ha al 144 blogs skreaun. Yn totaal ha ik ek al mear as 900 lêzers hjir hân. Dy ha grif net alles lêzen. It allegear werom te lêzen sil meardere jûnen kostje. Dat doch ik sels pas oan de ein fan it blogjier. Al bin ik wolris ûntefreden oer myn skriuwsels, yn de regel skriuw ik mei selsfertrouwen, wat ik in goede ûntwikkeling fyn. Dat hat wol oars west.

Lês fierder by Sigrid KingmaLês fierder

Blog Baukje Zijlstra: De magy fan it wurd, hoe dan ek

logo.ensafh

Yn april 1989 waard it VPRO-televyzjeprogramma Nauwgezet en wanhopig útstjoerd, fjouwer ôfleveringen fan twa oeren wêryn’t Wim Kayzer neat oars docht as fjouwer skriuwers ynterviewe: Jorge Semprún, George Steiner, György Konrád en Gabriël García Márquez. Dit wurdt tsjintwurdich slow television neamd, mar it stiet my net by dat dy term doe al útfûn wie, de wrâld yn it algemien wie doe blykber noch sa stadich dat slow neat spesjaals te betsjutten hie.

Lês fierder by Baukje ZijlstraLês fierder

Kollum Geart Tigchelaar: De Obe

logo.ensafh

It wie my in grutte eare dat de sjuery Erik of it lyts ynsekteboek (útjûn by Regaad mei yllustraasjes fan Nina Peckelsen) de saneamde Obe Postmapriis oan my útrikke woe op 4 novimber. Dat is de priis yn Fryslân foar de bêste oersetting. De ivige rom, dêr docht men it fansels foar as men jin dwaande hâldt mei de Fryske literatuer en in dofke jild is dêrby moai meinommen. Sûnder gekheid, in stikje erkenning is hartstikkene moai en de oarkonde hat in moai plakje yn myn antykreaklokaal krigen.

Lês fierder by de MoanneLês fierder