It geheim
It is in gefoelich ûnderwerp. Leaver wol ik it net mei jo besprekke, om’t wy beide witte dat it in geheim is. Jo geheim, myn geheim. Gjin ien wit wêr’t it oer giet – oer wa’t it giet, better sein.
Lês fierder by Jaap Krol… Lês fierder
De Ljouwerter Krante hat tink ik in hekel oan de Akademy, soks flikke se wol faker. Der sil yn jannewaris grif in ferfolch op komme as minsken mear witte en rinnende saken ôfhannele binne, as de krante der alteast dan noch belang by hat.
Lês fierder by Sigrid Kingma… Lês fierder
Hoe sjocht it Frysk ûnderwiis derút as men dernei sjocht yn it perspektyf fan de twa pabo’s yn Ljouwert, dy’t opliede foar it fak fan learaar Frysk twaddegraads? Ik fetsje gear wat ik hear út it fjild, sa’t ik dat earder dien ha mei ûnderfiningen mei it Frysk yn it basisûnderwiis.
Lês fierder by Abe de Vries… Lês fierder
Jan Terlouw hat wat sein yn ‘De Wereld Draait Door’ by Matthijs van Nieuwkerk. En as Jan Terlouw wat seit, dan moat jo wol efkes ophâlde wer’t jo mei dwaande binne.
Lês fierder by Tiden hawwe tiden… Lês fierder
Ha jim ek sa genoaten fan de pear winterske dagen ôfrûne wike? Ik bin der wis fan dat op dizze kollum wer de gebrûklike reaksjes komme sille fan minsken dy’t in hekel oan winter ha. Der binne net folle ûnderwerpen dy’t sa tankber binne om diskusjes los te meitsjen as it winterske waar fan dizze wike. By myn kunde sitte in pear dy’t my standert omseame mei anty-winterske opmerkings, dêrom sis ik op de langste dei yn juny altyd al dat we de goede kant wer op gean. Gewoan om de negative reaksjes dy’t sa’n opmerking opsmyt.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
Uitgeput en verzadigd laat ik mijn denkbeeldige vriendin thuis achter. Ik noem haar Swaantje, niet Sylvaantje. Wat een integratie nadat we in elkaar geïmmigreerd waren! Make love, not war.
“Doe de groeten aan Kuzu”, roept de denkbeeldige me na. Want de thema’s zullen vanavond wel immigratie en integratie zijn.
Tunahan Kuzu is namelijk te gast in café “De Ossekop”. Het zoude niet geheel haram zijn geweest om hem naar Café “De Varkenskop” te laten komen.
Zodoende marcheer ik nu met mijn gebronsde sportschoolbody door het miezerige Leeuwarden. In de verte hoor ik wolvengehuil. Zeker grijze wolven, denk ik, en lach tegen mijn spiegelbeeld in het glas van Bakker Bart.… Lês fierder