Gastbloch troch Sigrid Kingma

Soenen der in soad minsken nei it heljen fan in masterbul tinke: wat ha ik no eins berikt? Ik bin Nearlandika mei in spesjalisaasje yn letterkunde, mar dêr keapje ik oant no ta neat foar. De minor neurolinguistyk hat my ek gjin wurk opsmiten. No wol ik net beweare dat wat ik leard ha folslein nutteleas is. It hat mear te krijen mei de tiid dy’t net sa geunstich is foar alfawittenskippen en foar kultuer yn it algemien. De bachelor Frysk die ik der foar de aardichheid by. Dat hat my oant no ta it measte brocht, mar likegoed gjin WO-funksje.… Lês fierder

Leau it of net, mar ik siet om sân oere al klear. Bak kofje yn de rjochter en papierke yn de linkerhân. En minsken om my hinne dy’t my ferbjustere oan stiene te sjen. Want ik wie mear as in oere te betiid. Ja, it is wer safier: myn bio-ritme is krekt like bot yn ’e war as it kopke fan Bonny st. Clair. Twa kear yn ’t jier is dat it gefal. Simmer- en wintertiid.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Horror films are exercises in hyperbole. Writers are perfect characters for these tales of dread. Writers often become lost within the worlds of their minds. Their devotions to stories and poems can develop into frenetic obsessions. Writers crave solitude and distance, creating a barrier from the outside world. In a profession where rejection is constant, writers might take out their frustration on friends, partners, and children.

Lês en sjoch fierder by The Millions… Lês fierder

De ôfrûne wike haw ik de dvd-boks fan The Godfather fan regisseur Francis Ford Coppola der wer ris by krigen en de films ien foar ien besjoen – ien kear yn ’e fiif, seis jier doch ik dat. It alom bejubelde epos oer de maffia-famylje Corleone spilet him ôf yn New York, Nevada en op Sicilië en oerspant sawat in hiele ieuw. Dit kear wie it ekstra spesjaal, want ik haw se achter inoar besjoen. Mear as njoggen oeren famyljebesognes, dea en geweld, dat is wol in útdaging.

Lês fierder by Jaap Krol… Lês fierder

Tsjin de diktatuer fan Facebook en oare social media yn wurde der noch hieltyd ansichtkaarten makke. Yn Nederlân is de produksje al desennia lang foar in wichtich part yn hannen fan de firma Van der Meulen yn Snits. In grutte spylder yn de begjintiid fan de Nederlânske ansicht wie J.H. Schaefer yn Amsterdam. Wa wie hy? Yn de meardielige publikaasje De geschiedenis van de Nederlandse prentbriefkaart (1987–1993) fan H.J. Haverkate wurdt er identifisearre as Jan Herman Schaefer, berne yn Amsterdam op 9 july 1876. Mar dat kloppet net.

Lês fierder by Klaas van der Hoek… Lês fierder

Wat in aardige ferrassing lei der ferline wike bij mij op’e doarsmatte, in prachtich foarmjûn bondeltsje met tsien ferhalen fan Hylkje Goïnga ( 1930 – 2001) . Net de twa kear in hânfol ferhalen ferrasten mij, dy koe ik al en ik haw gelokkich al har wurk, mar it omslach.

Dat is nammentlik makke troch Hylkje Kroon, in beppesizzer fan de skriuwster.

Lês fierder by Henk van der Veer… Lês fierder

Tonnus Oosterhoff heeft met zijn roman Op de rok van het universum (De Bezige Bij) de eretitel het Beste Groninger Boek 2016 behaald. Er is geen geldprijs verbonden aan de prijs: de winnaar kreeg een ‘kunstwerk’ als aandenken.

Lês fierder by Tzum… Lês fierder