,,Hij lijkt goed”, oordeelde Wim Hazeu, nadat hij het doek voor de plaquette van Slauerhoff op Vlieland had weggetrokken. ,,Veel beter dan die in Leeuwarden, want die lijkt helemaal niet.” Ben van der Geest, de maker van zowel het beeld in Leeuwarden als deze op Vlieland, stond ernaast.

Ik weet nog dat ik de zondag van die onthulling, in 1998, veel te vroeg op Vlieland was. Hazeu, de biograaf van Slauerhoff, was ook te vroeg, dus hebben we wat op en neer gelopen over de Waddendijk. Heel genoeglijk.

Lês en sjoch fierder by Asing Walthaus… Lês fierder

Diet Huber wie yn wêzen har eigen biograaf en argivaris. Net allinnich bewarre se alles dêr’t har namme op stie, mar se soarge aktyf foar in neilittenskip troch oeral har ferhaal te fertellen. By har libben hat se ferskate tentoanstellingen mei ynrjochte, organisearre en bywenne om har libbensferhaal oan it publyk sjen te litten. Prachtich materiaal mei alle puzelstikjes kompleet, dat my as ‘gearstaller’ fan har biografy op in presintearbledsje oanbean wurdt.

Opmerklik, want it foarwurk foar in biografy is min ofte mear al foar my dien. Se ferwachte dat immen it oppakke soe en hat dêr sels alfêst in ynfolling oan jûn.… Lês fierder

Woensdag was een spannende dag voor de cultuursector in Nederland. Met paar drukken op de knop maakten zes fondsen plus de Raad voor Cultuur bekend welke gezelschappen en instellingen wat hen betreft steun verdienen voor komende jaren.

Als een bezetene probeerde ik, samen met collega’s, in beeld te krijgen wat dat voor Drenthe, Friesland en Groningen betekent. In mijn geval luisterde ik eerst naar de uitleg van Raad voor Cultuur-voorzitter Kristel Baele, spitte haar adviezen door en las vervolgens de besluiten van het Fonds Podiumkunsten, het Fonds voor Cultuurparticipatie, het Mondriaan Fonds, het Letterenfonds, het Filmfonds en Stimuleringsfonds Creatieve Industrie.

Nog meer bezeten ging ik daarna appen en bellen met winnaars en verliezers.… Lês fierder

Mem. Wol mem, as it mem útkomt, efkes neitinke oer wêr’t mem myn redens opburgen hat, mem? MEM?

Friezen brûke faak de tredde persoan by it oansprekken fan minsken binnen de famylje. Se sizze bygelyks: ‘Wol heit dat foar my dwaan?’ Soms wurde ek de buorman of buorfrou of dosinten op dy manier oansprutsen. It giet om in yndirekte oansprekfoarm. Troch te sizzen: ‘Kin buorman de doar iependwaan?’ giest it brûken fan ‘do’ of ‘jo’ út ’e wei. Mar faak is it ek in teken fan hoflikheid.

Lês fierder by Heit & Mem… Lês fierder

Op dit stuit befyn ik my yn de sjarmante stêd Kaunas, yn Litouwen. In gesellige âlde stêd, dêr’t ik justerjûn nei in reis fan sân oere, of acht ast it tiidsferskil fan in oere meitelst, oankaam. Ik checkte yn by myn hotel, tapaslik Broken Bed Hotel neamd, dat in grappige útstrieling hat mei donker ferve muorren en grutte skilderijen.
It earste wat ik die wie op ’e siik gean nei wat te iten, ien fan de útdagingen fan solo reizgjen.

It fielt ûngemaklik om allinnich yn in sjyk restaurant te sitten, en hoe wurger oft ik bin, hoe dreger oft de kar wurdt.… Lês fierder

“Simpel is it nije nochter”, sei ik, tsjin de sjauffeur en der waard mei ynstimming op reagearre. Mar ik tocht daliks, it klink tûk, krekt as sa’n maklik tekstplaatsje dat lju diele op sosjale media – mar doocht it wol? It wie in tins dy’t by my opkaam nei it lêzen fan kommentaren ûnder in artikel op in lokale nijsside. De kommentaren fan accounts dy’t harsels as minsken mei helder of boereferstân presintearje, litte krekt de meast platte ûnderliifklisjees los. Dat sa, ‘simpel is it nije nochter’. Mar men wit nea oft it wol echte minsken binne, en net trollen of ‘bots’.… Lês fierder