Vandemorgen wa’k even om een peer bosschoppen naor Berkoop. Ik zol ok naor de slaachter, mar daor ston et volk tot op et trotwar te waachten tot ze de winkel in konnen. Ik gao een aandere keer wel es, die drokte is niks veur mi’j. Mar wat gebeurde d’r doe? In de auto he’k de radio vaeke an, in huus aenlik nooit. Ik luustere thuus alliend aovens op bedde even naor Met het oog op morgen en morgens om acht ure, ok op bedde, naor de ni’jsberichten.
Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder
Bêdklok
Ik hie foar myn kuier by winterjûn
Net ien om mei te petearjen fûn,
Mar ik hie it streekje dat der wie,
Oant de glânzjende eagen yn de snie,
En hie, miende ik, it folk binnendoar:
Hie it lûd fan in fidel, stimmen yn koar;
De fitraazjes wienen net earlik ticht, en
Ik seach jonge stalten, jonge gesichten.
Lês fierder by oersetter Klaas van der Hoek… Lês fierder
Ik bin nea priizge fan ús heit. Ik haw dêr nea gjin erch yn hân, sa net; dus ik haw it him ek nea kwea ôfnommen.
Nee, it foel my earst op, doe’t ik mei krysttiid in dokumintêre seach dêr’t in boerefamylje yn in jier lang mei de kamera folge waard. De boer en de boerinne holden sa te sjen leafst yn ‘e dekstâl ta, want hja hiene frijwat tek op ‘e skuorre – seis fammen en trije jonges.
Lês fierder by Jaap Slager… Lês fierder
’t Was mid-den in de winter.
’t Was mid-den in de nacht.
En ’t was héél koud.
En héél stil…
De maan keek om een hoek-je van de wol-ken. Zij lach-te… want de he-le we-reld was wit.
“Moaier wurdt ut fandaach nyt! Bovenstaand sitaartje komt út een fan dy kòstlek moaie W.G. van de Hulst boekjes ‘Voor Onze Kleinen’. Ik kreech ut fan frou Groeneveld út Sneek op 30 desember 1956. Púre nostalgy dy boekjes fan Willem Gerrit van de Hulst. Mar dy foarnamen noemden je nyt. De twee hoofdletters waren al bekend genoech! Dy boekjes fan W.G. van de Hulst hoare wat mij en myn generasygenoaten angaat hélemaal bij disse Tweede Kerstdach.… Lês fierder
In 1584 verscheen de oudste[1] gedrukte grammatica van het Nederlands: de Twe-spraack vande Nederduitsche Letterkunst, geschreven door Hendrik Laurensz. Spiegel, lid van de Amsterdamse Rederijkerskamer ‘In liefd’ bloeyende’, en uitgegeven bij Christoffel Plantijn in Leiden. Het werk behandelt in zeven hoofdstukken verschillende aspecten van de Nederlandse taal, van spelling tot grammatica. In de jaren erna mengden meerdere spraakkunstenaars, zoals ze zichzelf noemden, zich in de discussie over de Nederlandse taal; er bestond immers nog geen Standaardnederlands, en verschillende vooraanstaande Nederlandse mannen wilden hun steentje bijdragen met voorstellen over hoe die standaardtaal eruit kon zien. Zo verschenen bijvoorbeeld in 1600 Oprecht onderwijs van de letter-konst, geschreven door Cornelis Dirksz.… Lês fierder
Ha jimme ek lêst fan in byleauwe? No, ik ek net.
Ik soe se net leafst de kost jaan wolle, de sporters dy’t lyk foar in wedstriid sa harren eigen manierke hawwe om de geunsten fan it gelok wekker te roppen. Op ien foet hinkelje, ien, twa, trije krúskes útbyldzje, de bal tútsje, dy iene rutense ûnderbroek oan… Ik wit dat se der binne, sporters dy’t foar in wichtige wedstriid perfoarst gjin seks hawwe moatte, nea mei nûmer 13 spylje wolle, inkeld en allinne yn in shirt mei nûmer 14 omdangelje moatte of fiif minuten foartiid stikem yn it eigen fuotbalbroekje mige moatte.… Lês fierder
It is hjoed 23 Desimber 2022. In jier lyn ferskynden de lêste publikaasjes op Fers2. Sûnt dy tiid swije Friduwih Riemersma en Abe de Vries.
Lês fierder by Cornelis van der Wal… Lês fierder