Wij hadden nije ‘raambekleding’ besteld, foor de weunkamer, de keuken, de werkkamer en de slaapkamer. Lilke term, ‘raambekleding’, lykas de subkategorieën: shutters, screens, plissé’s, jaloezieën. ‘t Is ‘n woordwereld der’t ik ‘t pâd niet in fine kin. Alhoewel: doe’t ik lessen ‘n paar sokken kocht sâg ik thús dat die op ‘t bontsy ston as ‘beenmode-artikel’. Dan is raambekleding nag genadig.

Lês fierder by Stichting Bildts Aigene… Lês fierder

It is tiisdeitejûn. Yn Antwerpen begjint dan it wykein. Dat is it motto fan De Dinsdagclub, in moderne oade oan de âlderwetske revu. Dy bringt dichters, muzikanten, komiken, dûnsers en oare artysten byinoar yn teäter Paroza. Hjir krige ik, tegearre mei Erik de Boer, gemeentedichter fan Smellingerlân, de kâns om in stikje Fryslân nei België te bringen. It waard in jûn fol ferrassingen, humor en in bytsje senuwen.

Lês fierder by Gabrielle Terpstra op Goeie… Lês fierder

Ast him yn dizze tiid lizzen sjochst
noch ûnder it jok fan de winter
mei de keale mêst as in beaken
oan ’e wâl en de skoan behelle kont
healwei rêstend yn it wetter, dan
sjochst it suver al foar dy hoe’t er
by’t simmer de wide wjukken útslacht.

Lês fierder by Wobbe Atsma… Lês fierder

At ik yn it ferfolch troch Beetstersweach fyts

sil ik oan it boek Abbingawâld fan Sj. van der Schaaf tinke.

It skynt sa te wêzen dat hij mei dit boek dat doarp,

mei al dy fritsen en fratsen fan minsken,

op it each hat, at er dit boek skriuwt.

It is fan 1947 dus giet it oer noch earder.

Lês fierder by datfynik… Lês fierder

Maaie 2023. In âldere man mei in rollator komt kafee De Gouden Leeuw yn. De presintaasje fan twa dichtbondels is dan al oan ’e gong. Elkenien sjocht nei de jonge dichters efter de kateder. De man set syn rollator njonken de doar en smûcht as sil er derby delfalle. It duorret wol tsien minuten eardat er wat bekomt. Hy skoot syn ôfsakke huodsje wat omheech. Hy harket mei niget wat der foardroegen wurdt. Dan sjoch ik it pas. It is Jacobus Quiryn Smink, Gysbert Japicxpriiswinnende dichter!

Lês fierder by Goeie… Lês fierder

Al fiif kear siet Remco Kuiper simmers in skoft yn de Skriuwersarke. Dêrmei is er in geregelde gast yn de arke dy’t earder fan Rink van der Velde (1932-2001) wie. It plak oan it petgat tusken De Wylgen en De Feanhoop biedt al moai wat jierren romte oan alle skriuwers dy’t yn alle rêst mei Frysk literêr wurk dwaande wolle.

Remco Kuiper (1971) komt der graach. ‘It ljocht dêr is sa moai, sa boppe dat petgat. Dizze simmer ha ik dat ek wer sjoen. Dy loften dêr binne unyk. It is sa rêstich, middenyn de natuer en dat wetter. En sjochst de sinne dêr sa moai ûndergean.’… Lês fierder

Drei böse Gedichte des belarussischen Dichters Dmitri Strozew (belarussisch: Dsmitri Strozau), oder Gedichte über eine böse Geschichte. (Siebenunddreißig im ersten Gedicht ist natürlich das Terrorjahr 1937).

Lês fierder by Lyrikzeitung… Lês fierder