“Kom d’r bij Van der Bij, kom d’r Bij,” zong mijn Kollumer overbuurjongen Bert Klaver. Ik dacht altijd dat hij zong over de man naar wie de plaatselijke Van der Bijhal was vernoemd, maar heb het hem nooit gevraagd. Ik kende de sporthal van binnen en van buiten omdat wij daar gymnastiekles hadden met de lagere school. Enkele klasgenoten vonden het dan leuk om in mijn iets groter uitgevallen linkerborst te knijpen en ‘pikeboarst’ naar mij te roepen. Vanwege zijn zeer witte benen kreeg klasgenoot Romke op zijn beurt regelmatig ‘pikegaas’ naar zijn hoofd geslingerd. Ik heb daar vast aan meegedaan.… Lês fierder

Sân gedichten fan Anna Akhmatova, skreaun yn de tritiger, fjirtiger en fyftiger jierren fan de foarige ieu, binne letter bekend wurden as de ‘Noardlike elegyen’.

Lês fierder by Abe de Vries… Lês fierder

Hufters mei gewearen

Litte wy foarop in pear saken helder stelle. Ik bin gjin fegetariër. Sterker, ik bin gek op in lekker stikje fleis of in goede drûge woarst. De falske anty fleis iters lobby lit ik dus foar wat it is.

Lês fierder by Ferdinand de Jong… Lês fierder

…plus één, van een mummie-achtige Henriëtte Roland Holst-van der Schalk (1869-1952), zijn toegevoegd aan de pagina over: Nederlandse dichteressen na 1900. Bijeengebracht door Nel Noordzij. De Bezige Bij, Amsterdam, 1956. 131p.; 2de, vermeerderde druk.

Lês en sjoch fierder by NPE Nieuwsblog… Lês fierder

It is kâld bûten. Tige kâld. Ik haw mem de wanten oan dien en har sjaal oer har winterjas slein. Se kin al jierren net mear goed rinne. Elke kear as ik by har kom, giet se oerein om kofje en tee te setten. Ik sjoch dat it har hieltyd minder goed ôfgiet. Se rillet en kin de kofjekopkes amper noch by de tafel krije. Ferskate kearen haw ik oanbean om it sels te dwaan mar dat wegeret se: ‘Jim binne hjir te gast en sa lang as ik noch rinne kin, doch ik it ek’.

Lês fierder by it Y-Skrift fan Skanomodu… Lês fierder

Okkerdeis mocht ik de Gysbert Japicxpriis yn ûntfangst nimme. Al fier bûten Boalsert seach ik de Fryske flagge wapperjen op de toer fan de Martinitsjerke. Dat wie foar my, wist ik, sa’t ik ek wist dat dêr yn dy tsjerke myn famylje, freonen en kunde by de útrikking wêze soene. It waard in prachtige útrikking, om noait te ferjitten.

Lês fierder by Koos Tiemersma… Lês fierder