Doe’t ik de bocht om kaam seach ik se fuort al, midden op ’e dyk. Op it plak dêr’t lang lyn in wite streek sitten hie. Drok hipten se der om. Eins wat nuver, want meastentiids toarkje se heech yn ’e beam om mei in protte kabaal, skite de dyk wyt of fleane ûnferskillich wat hinne en wer. Der soe wol wat te rêden wêze.

Ik wie ûnderweis om myn rûntsje te draven. Kalm oan hjoed, ik hie it wol oan tiid. Doe’t ik tichterby kaam makken se gjin oanstalten om fuort, sterker noch se hiene neat yn ’e gaten, of woene my net sjen.… Lês fierder

Doe’t wy de tige drokke A10 ferlitte koene en de ôfslach Durgerdam namen ûnder de fly-over troch, wiene wy op slach yn it lân fan Nescio’s Titaantjes. Alde, smelle lânboudykjes, lytse tsjerketuorkes en sleatten en fearten mei tige heech wetter, dy’t har neat oanlutsen fan ’e oanhâldende drûchte. Wat in ferskil mei dy safollebaansdyk fan niiskrekt en wat in rêst. Neffens my binne it dêr allinne mar aardige jonges, dat kin hast net oars… Wy wiene op wei nei Cees Smit, grafikus yn Holysloot, ûnder de reek fan Amsterdam.

Troch in útnûging fan Tresoar foar in jubileumeksposysje, dy’t yn gearwurking mei VOG (Vereniging Originele Grafiek) yn septimber hâlden wurdt, waard ik as dichter oan him keppele.… Lês fierder

Ithaka en Flow, dat wiene de earste wurden dy’t ik tsjinkaam doe’t ik út ’e auto stapte op ’e Westersingel. Grif gjin tafal, tocht ik, it kin wolris in moaie jûn wurde. It wiene de nammen fan in pear boaten dy’t dêr foar de wâl leine om te oernachtsjen.
In pear hûndert meter fierderop en sa’n fyftich treden heger sieten de measte taskôgers al klear. It wie op de earste ferdjipping fan ’e Aldehou, dêr’t de sechsde of miskien wol sânde Sint Vitus-poëzijjûn, eins in pear dagen te betiid, plakhawwe soe. Presintator Melvin van Eldik wie de tel njonkenlytsen wat kwytrekke.… Lês fierder

We komme moai op gleed. Dat mocht ek wol want wy binne al sawat healwei it jier. It waar wierret ek noch aardich mei en de fonteinen binne der klear foar. Op ien nei dan, mar Dokkum sil ek wol kletterje foar de ein fan it jier. Trouwens, de damp om de ‘Plensa-kopkes’ yn Ljouwert ha ik ek noch net meimakke. Komt grif ek goed… Projektdirektrise Tilroe fynt dat de fonteinen mei-inoar in feest wêze moatte en dat is út soarte goed slagge, tinkt se sels. Se wie al hielendal út ’e skroeven by it delsetten fan de spuiters, begjin dizze moanne.… Lês fierder

It wie bar kâld foar de tiid fan it jier doe’t wy yn ’e wyn op rjochting Belvédère rûnen. Dat waard doe’t wy ien kear yn it museum wiene gelokkich wol oars. En dat kaam net allinnich troch it grut tal besikers dat der omstrúnde. Yn de grutte seal dêr’t de skilderijen fan Giorgio Morandi hingje, want dêr wiene wy, wurdst fuort al waarm fan de kleuren dy’t de keunstner brûkt. Hy wie Italiaan fan hús út en, soest hast sizze: dat kinst oan syn palet fernimme, as dat net sa’n klisjee wie. De ierdetinten oker, read, sienna, it blau fan bergen yn ’e fierte en salmrôze, kleuren dy’t Italië as thúsbasis ha, sis mar, wurde yn hast alle skilderijen brûkt.… Lês fierder

Ut ’e skroeven wie direkteur Chris Kallens fan it FRI-ESM-USE-UM mei de YOU-2 Award. “It fielt krekt oft dizze priis in Oscar is,” sei er! Prachtich fansels dy ‘Global Fine Arts Award’ (GFAA). De winners waarden op 9 maart bekend makke op in grut gala yn New York. In grutske Kallens naam syn ‘Oscar’ yn ûntfangst mei as omsittend laach in nijsgjirrich selskip fan keunstpommeranten út alle wynstreken en kollega-direkteuren. Dêr boppe op it poadium hat er grif stikem even tocht: ‘Yes, Me-2!’ Nachts bleau it noch lang ûnrêstich yn ’e stêd. Mar wy witte no dat Kallens wol wat ha kin, want sa seit er yn de Ljouwerter Krante, hy hie de oare deis gjin kater.… Lês fierder

Ik ha him mar wer ris googele, Daan. Ik hie dat earder ek alris dien doe’t er mei de Ofslútdyk oan ’e gong woe. Ik kaam útsoarte ek op syn webside telâne. Dêr is it allinne mar feest! Ien en al jûchhei. Foar al syn projekten betinkt er prachtige en útwrydske nammen: Gates of Light, Van Gogh Path, Smog Free Project, Waterlicht en Folle net Genôch. (Dat lêste is gjín Roosegaarde-projekt.)
Icoon Afsluitdijk (Gates of Light) is neffens Daan ‘a design innovation program (…), which enhances the innovative character of the (…)dike whilst highlighting its key functions: water protection & heritage, energy and mobility as an exemplary model of a smart landscape for today and tomorrow.’… Lês fierder