‘Ja, eh, dat kin ik jo sa echt net sizze, it liket my it bêste dat jo even mei dat dinkje hjirhinne komme.’
Dat sei de winkelmeiwurker oan ’e oare kant fan ’e line. No, dat hie ik net yn ‘e holle fansels, it reinde dat it wat die, it like my op fleanen. Trouwens, se sei dat net yn it Frysk mar yn it Hollânsk en mei in dúdlike Ljouwerter tongfal, it foel noch ta dat in net yn it Ingelsk wie, dat hearre wy tsjintwurdich ek wol gauris yn ’e trochsneed winkel.
Ik wie yn petear mei in personielslid fan in boumerk.… Lês fierder

Doe’t ik fan ‘e moarn de bank-app wer ris iepene stie it der einlings op, it bedrachje dêr ’t ik noch rjocht op hie. Yn Amsterdam draaie de amtlike moles nammentlik ek net bepaald  full speed. Dit foarfal begjint op in waarme simmerdei yn july.
Wy soene in dei ekstra te húswarjen yn Amsterdam, by de bernsbern. Om’t wy de hiele dei wol besteld wêze soene, moast de auto mar wer nei  Park and Ride, Zeeburg II, want yn Amsterdam op ‘e dyk parkeare is in knap djoer grapke. Yn ús gefal soe it op mear as € 45,- útkomme. Femke hat it net sa op auto’s yn ‘e stêd en earlik sein, jou ik har dêr gjin ûngelyk yn.… Lês fierder

De slachboom fan de brêge gong nei in lytse tsien minuten wer stadich omheech. De reade ljochtsjes dôven. Motors waarden op ‘e nij starten. It skip dat de opstopping feroarsake hie wie al in moai ein de Waadsee op. We koene wer troch.
We gongen rjochting ‘it bêste lân fan d’ ierde’ of wat dêr noch fan oer is. It wie noch ier yn ‘e maitiid en it sintsje lake ús ta. Hjir lykwols gjin skriezen op ‘e hikke of tsjotterjende protters, dykskiep trouwens likemin. Smûkskaadzjend beamtegrien is der alhielendal net of it moatte dy dy pear útrûpele flearen op Koarnwertersân wêze.… Lês fierder

It wie mear út nijsgjirrigens as út ûngerêstens dat ik in skoftke werom trochklikte nei denkvooruit.nl , de grif goedbedoelde webside fan ús oerheid dêr’t op stiet wat wy dwaan moatte yn nuodlike tiden. Freegje net wannear’t dy komme, mar dát dy komme is wol sa goed as wis. Alteast, dat sizze de fjouwerstjerregeneraals fan tsjinst dy’t ús in hoart lyn al wekker skodzje woene. Feilichheidsminister Van Weel hat wilens it selsredsumenstiidrek al fan 2 nei 3 dagen opskaald. Rampen, kalamiteiten en needsituaasjes komme oer ús en dêr moat it folk, jo en ik dus, op taret wêze. Sjoch mar hoe’t de wrâld der op it stuit hinne leit troch de strapatsen fan de alfa-males boppe op ‘e autarkerots.… Lês fierder

Begjin jierren sechtich kamen wy te wenjen yn ien fan de fjouwer earste rychjehuzen dy’t boud waarden yn it Nylân. In nij te ûntwikkeljen wenwyk yn Ljouwert tusken it spoar nei it suden, it Van Harinxmakanaal en de Julianaleane en oanslutend op de West-Yndyske buert. De earste huzen dêre wiene ornearre foar minsken yn tsjinst fan de oerheid: amtners, plysjes, ûnderwizers en militêren, en sa mear. Dat gong doe noch sa, selektearje op berop. Ik leau sels dat der ek noch in soarte fan ballotaazjekommisje oer gear moast foar’t der in wente tawiisd wurde koe.
Us heit wurke by de PTT en wy wiene doe mei trije bern, dat wat dat oanbelange kaam ús húshâlding yn oanmerking.… Lês fierder

It like der earst op dat it wol in knappe dei wurde soe, alteast foar ein desimber. Mar in bytsje wyn en noch drûch ek, dat soe foarearst noch wol sa bliuwe neffens de waarapp. Wol behoarlik griis. Gjin wolkje oan ’e loft dus, mar ek gjin sinne. Tsja … kom dêr ek ris om yn sa’n winter. Yn ’e buorren wie it lykwols allegear ljocht. Fan de krystferljochting: fan wit-hoe-hege krystbeammen oan flaggemêsten, oant rindieren yn ’e foartún mei wanskepen krystmannen op sliden derefter, en iispegels en stjerren oan ’e daksgoaten. Ek yn ’e hagen of yn ’e keale kastanje- dan wol bjirkebeammen allegear ljochtsjes.… Lês fierder

De wat âldere lêzers ûnder ús witte grif noch wol hoe kâld it wie op 18 jannewaris 1963, de dei dat de tolfde Alvestedetocht ferriden waard. It heucht my noch goed. Benammen de pine. Ik wie moarns betiid, noch yn it roettsjuster, mei ús heit by de start by de brêge oer it Van Harinxmakanaal, by Goutum. De wedstriidriders moasten út in garaazje wei drave en dan by it iis opbine. Ik ha gjin rider sjoen want der stie in ûnbidige kloft taskôgers foar ús te klomjen en ik wie noch mar in jonkje fan krapoan acht jier, safolle lingte hie ik doe noch net.… Lês fierder