Piter Boersma

geheimen

logo.ensafh

 

 

 

I

ik wurd oanlutsen troch wat my noch frjemd is
sa ha ik it tarotspul ta my nommen
wylst ik no mei de i ching op ’e bank lis
om mear oer mysels te witten te kommen

II

nostradamus hâlde it by in kwatryn
fassinearjend wat de man dêr yn dellei
ik my lyksa oan dy fjouwer rigels byn
myn eigen geheimtaal sa sjoch ik der nei

III

yn ’e tún ûnder de nachthimel toevje
my fludds wurd en kiefers keunst yn ’t sin bringe
hûnsstjer en hûnsblêd oaninoar skroevje
de myte mei in goed glês wyn byminge… Lês fierder

Piter Boersma

de dirk a. lambertszkade del

logo.ensafh

 

 

fan de fechtkant ôf de kade del
in iere maaitiidsdei begjin maart
de sinne skynt út in skjinne loft
it eastewyntsje is noch wat skraal
ea de skieding tusken ûntginnings
rint de kade no troch it wetter
rjochts beskut it wetterwingebiet
dan de iepen loenderfeanskeplasse
lofts earst in sleatsje en in stik lân
dan de rûne iepen wide blik
it sicht frij om’t alles noch keal is
it pluzich restant fan sigaren
op frijsteande brúngiele stâlen
de stoarmen fan in pear wike lyn
ha slim húshâlden in ravaazje
de elzebeammen yn folle bloei
de manlike hingjende katsjes
de froulike aaifoarmich rjochtop
wy jouwe ús op in bankje del
dat ús earder net opfallen wie
myn frou hopet op iisfûgeltsjes
dat se hjir binne heart se altyd
noch nea ha wy se te sjen krigen
en dan is dêr ús fêste bankje
yn ’e lijte fan strewelleguod
by de útsjochtoer op it westen
it is it útsochte plak foar ús
in sparkeljen fan tagedienens
ik beklim even it útsjochpunt
eagje nei merkels en túfeinen
hear dan noch ien de trep op kommen
yn fytsklean mei in fierrekiker
ik hear him iisfûgeltsjes sizzen
oft ik se al sjoen ha freget er
nee mar hy oant no ta ek noch net
hy wiist dan nei in stripe tichby
op wat dat op in betonplaat liket
en dêr rjochtoerein yn ’e wâl stiet
in nêstplak foar iisfûgels seit er
ta ferfanging fan hege wâlen
yn de plaat in tal fleangatten
yn de opmsiten grûn dêrachter
harren nêsten in soarte fan tunnels
yn de tiid dat se jongen hawwe
sjochst de âlden yn- en út fleanen
dat sil myn frou moai fine sis ik
en begjin tsjin de fûgeltsjeman
oer de stoarmskea op it kadepaad
hy fynt dat it foar de natuer goed is
de stoarmen ha opromming hâlden
ûnder dat wat swak en tenein wie
sûn en sterk krige sa de romte
him tankjend foar wat er ferteld hat
en foar syn wize wurden gean ik
om myn frou optein by te praten
mar sy hat it allegear al heard
wie gau by it wurd iisfûgeltsje
oereinsketten en neierkommen
sa sjochst mar seit se dat in praatsje
mei immen jin fertuten dwaan kin
op de dirk a.… Lês fierder

Piter Boersma

ganesha

logo.ensafh

 

 

I

it byldsje hat yn ’e tún it moaiste stee
ik woe de betonnen oaljefant yn ’t sicht
god ganesha der by hawwe is in pree
foar it skriuwen fan in ferhaal in gedicht

II

yn ganesha ha ek ik myn godheid fûn
heit shiva sloech him de holle ôf de gek
it bern waard in oaljefanteholle jûn
mei him foar my meitsje ik no myn bestek

III

parvati woe graach ris baaie yn ’e mar
soan ganesha bewekke it paad nei har
shiva nei jierren fan hûs wer thúskaam
hy de jonge poerlilk de holle ûntnaam

IV

de mem yn triennen shiva syn rie te’n ein
in berneholle nimme gong him te mâl
in oaljefantsje waard gau de kop ôfslein
by parvati koe doe wer de laits fan stâl

 … Lês fierder

Piter Boersma

tún

logo.ensafh

 

 

 

I

in fûgel yn ’e flecht it absolute
it spesifike is dat ik der nei sjoch
in griente- en blommetún it ivige
it fergonklike dat wat ik der mei doch

II

yn ’e tún ûnder de nachthimel toevje
my fludds wurd en kiefers keunst yn ’t sin bringe
hûnsstjer en hûnsblêd oaninoar skroevje
de myte mei in goed glês wyn byminge

III

ik bin gjin lânbouwer yn in himpen kleed
mar wol ien dy’t giet foar it wurk op ’e tún
mei in glês wyn yn ’e hân laitsje ik breed
mar foar spitskoal blaast myn siel de bazún

IV

op ’e tún wurkje is iten foar myn liif
lêze yn liezi jout oan myn geast syn krêft
as ik op ’e tún stean krijt myn holle rêst
yn it boek lêze is myn liif ta geriif… Lês fierder

Piter Boersma

Redaksjoneel + Ynhâld Ensafh 1, 2021

logo.ensafh

Redaksjoneel

It earste nûmer fan Ensafh stean mânske stikken yn, sa as twa yngeande besprekken, it iene fan Sipke de Schiffart syn roman Sjappy troch Geart Tigchelaar en it oare fan Elmar Kuiper syn dichtbondel Wite Mûle, Swarte Molke troch Teake Oppewal, dêr’t it hiele oeuvre fan Kuiper by te praat komt.
It nûmer iepenet mei in iisbaangedicht fan Jacobus Q. Smink (mei dêrop folgjend as reaksje in iisbaangedicht fan Eppie Dam) en it einiget mei in ferhaal fan Geart Tigchelaar.
Mei it neamen fan Jacobus Q. Smink en Geart Tigchelaar komme wy ek op in oar sjapiter.

Twa gatten
Yn de redaksje binne twa gatten slein, sawol Jacobus Smink as Geart Tigchelaar ha de redaksje ferlitten.… Lês fierder

Piter Boersma

Redaksjoneel + Ynhâld Ensafh 3, 2020

logo.ensafh

 

 

Redaksjoneel

Dit nûmer begjint mei in nogedicht fan Edwin de Groot:

gjin miste woartelstokken dêr’t noch in leat út omheechsjitte kin
of koppige pitsjes dy’t yn lytste holtsjes ôf sitte te wachtsjen
oant it klimaat in oar gesicht sjen lit

In nogedicht is ek dat fan Anne Heegstra:

Krieën gekjeie, krasse harren leafdeslieten.
Nijsgjirrigens docht harren swijen yn krunen
om’t oer it grint ienlik fjouwer minsken geane.

Mar der is wat dat oangiet mear. Wat Anne Feddema yn it gedicht ‘19717’ fertelt hat ynienen in konneksje mei no en it slagget Hein Jaap Hilarides om syn besprek fan de troch Lubbert Jan de Vries gearstalde bondel mei Amerikaanske outlaw- en beatpoëzij Eigentrieds ôf te sluten mei: ‘Mei it fers it sied wêze yn dizze tiden fan firus.… Lês fierder

Piter Boersma

In memoriam Bartle Laverman

logo.ensafh

Underweis nei Walhalla

Yn novimber 2019 hie Bartle my it manuskript foar in nije dichtbondel tastjoerd. De foarriedige titel wie 2020. Ik ha doe by him west om myn betinken oer de bondel mei him te besprekken. Op 31 jannewaris, syn jierdei, hat er it oanpaste manuskript op ’e bus dien. De titel wie doe wurden Underweis nei Walhalla. Yn it begeliedende brief stie: ‘Ik soe it boekje wol graach dit heal jier útbringe wolle. It sil tink myn lêste wêze.’

De bondel is der noch net. En no is Bartle der net mear.

Bartle ferskynde letterlik en foargoed yn myn eachweid, doe’t er him begjin tachtiger jierren út it Grinslânske Baflo wei wer yn Fryslân nei wenjen set hie.… Lês fierder