Yn it libben reinde it wolris sa bot dat it dak begûn te lekken, mar troch al dat drippen witst no dat de himel no en dan op besite komt yn dyn eigen hûs.

Datst de himel fynst ast in frjemd lûd hearst en datst dat lûd begjinst op te spoaren. In nuver soarte fan fluitsjen set dyn fuotten yn beweging. Wêr komt dat dochs wei? Do witst seker dat it net fan in fûgel is. Ienkear op ’e sliepkeamer sjochst dat it sokkelaad iepen stiet. Twa earkes stekke derút. Tusken de sokken leit in oprôle kat dy’t fluitsjend snoarket. Fertedere sjochst dernei.… Lês fierder

It is der net te wêzen. It is dêr ysbaarlik kâld. Net sa’n bytsje ek. De gemiddelde temperatuer leit by -69°C. Der binne bergen, falleien en gletsjers. Der is in noardpoal om jaloersk op te wêzen want troch en troch beferzen. It lân is okergiel en fynst der ek fulkanen. De loft is der iler as op de Mount Everest. Gjinien wol der op fakânsje. Net ien hat dêr nocht oan. No oerdriuw ik. Dit moat ik nuansearje – ek al is dit in kollum – gjinien hat der nocht oan mei syn ferstân op it goede plak. Sels it lokkerke dat je der alle dagen in healoere by krije en de seizoenen der langer duorje, helpt gjin normale stjerling oer de streek.… Lês fierder

Yn tsjustere tiden is der altyd noch sokssawat as fantasy. Kinst altyd ferdwine yn moaie of spannende ferhalen, mar sels yn fileine fantasy kin in sprankje hoop sitte. Nim no bygelyks mines. Ik krige sa’n fantasy doe’t ik ús krystbeam ôftúgde. Mei weemoed seach ik nei in brekber sulveren glânzjend robotsje en tocht even werom oan de tiid dat myn soan noch fjouwer wie. Syn hier noch blond en mei kroltsjes. Noch gjin bûgel, mar molketoskjes sa moai op in rige en no is de tiid foarby flein en wol hij gamedeveloper wurde.
Mei dit takomstbyld foar eagen dwaalden myn tinzen fierder ôf nei it nije jier en – sa kin dat gean yn dyn holle – tocht ik ynienen oan Trump en Musk, dy’t oait ek lytse jonkjes west hawwe.… Lês fierder