Bier en sintugen

Sa lang myn ear it lûd beharket
(Oan A. Rymersma 1778)

Sa lang myn ear it lûd beharket
en it byld op glêd eachsapel sparket,
de pols fiks ôftelt elk tikje,
sekonde-stap docht, sliert noch slûpt
it geheugen lâns syn keatling stoept
dêr’t it de tinkkrêft kin berikje;

Sa lang myn long as pûster bûgt,
útblaast, en wer de wyn ynsûgt
en it bloed by hitte paslik kuollet,
myn tonge it gehimelte paait en priuwt,
Gods guodlikheid dy ivich bliuwt
en ús mei sillichheid omwuollet;

Sa lang de rede op de wei
myn fuorman bliuwt, sil ik dizze dei
Him tankje dy’t yn geunst jo sparret,
dy’t ús fêstfitere leafdesbestean
bedript, bejit, mei mear as lean, –
Fyt!

Rige Midfrysk goud

Yn dizze rige Midfrysk Goud sil ik de achttjinde ieu behannelje. Safolle is der net skreaun yn de 18e ieu. In noflike ûntdekking wie Durk Lenige. By de útferkeap fan de Fryske Akademy koe ik in boekje besette mei as titel De Fryske fersen fan Durk Lenige en oare Makkumers. Der sitte in lytse 100 gedichten fan Lenige yn, dy’t ik by gelegenheid as Linige oantsjutte sil, want sa skriuwt er him by gelegenheid. Fan oare Makkumers sitte der mar in pear gedichten yn, en it is net altyd dúdlik fan wa. It boekje is yn 1969 útjûn, redigearre troch J.H.… Lês fierder