Fotograaf Tom Coehoorn, myn faste maat at we foar de Friesland Post op stap gaan om ferhalen te fangen, hymde as de Ouwe Sik dy’t froeger Sneek binnen denderen kwam.

Gyn wònder, Tom had krekt syn hele Lemster bealech in’e styd goait om myn fastlopen Opeltsje út’e blubber fan Bears te krijen. Un mònsterprestasy foar eentsje dy’t un paar weken earder nòch un hartkneusing oplopen had toen de airbag fan syn wagen ontplofte nadat Tom de Mercedes bus onfrijwillech parkeard had onder un frachtauto.

Wònder boven wònder overleefde Tom ut nare ongeluk en konden we der nou wel wear relativearende grappen over maken.… Lês fierder

‘k Bin earlek seid nyt su fan’e eekmigerij en al helemaal nyt om anderen de maat te nimmen, wat skiëte je der met op. Hoochút je eigen galbakje fol spuie om ongenoegen kenber te maken over wat der in ’e Frys litêre Lettertún gebeurde òf júst nyt deen wurdde. Dat was in ut Frys literêr tydskrift Trowaer ( ‘Literêr tydskrift sûnt 1969’) dat opnommen wurde in de Moanne ( ‘Algemien-kultureel opinyblêd’ ). Trouwens de Moanne fiert ( ja tòch?) folgend jaar syn silveren júbileum!

Ik was eind jaren ’90 heel aktyf foar Trotwaer en fòlgde alles op ’e foët wat der in’e Frys literêre ‘rûnten’ gebeurde.… Lês fierder

Earlek seid was ik der behoarlek beroerd fan toen ik foar ut earst bij kringloopwinkel L’Estafette in Sneek over de drempel stapte. Ik had un tweedehaans nieuwe burostoël noadech: ut ikoanise stoëltsje dat ik oait út ’e boedel fan Grand Café Onder de Linden rêden had, was nou tòch echt an ferfanging toe. De fearen waren derút sprongen en hadden diepe wonden in myn bloate rechterkút slagen.  

Toen myn Amsterdamse kleinseun fan 4 jaar de 3 bebloëde strepen sach, froech hij: “Wat heeft pake daar?” Ik fertelde um met sachte basstem dat un rôze krokodil mij gisteravend biten had. Hij loofde der niks fan, ut is un skraander jonkje.… Lês fierder

De dagen dat ik kontakt had met skriëvers in ut Frys Letterlaan, lêge al un moai skòft achter mij. Alle weken was der wel eentsje út ut Frys literêr sirkwy wêr’t ik met praatte. Regelmatech sat der un auteur (m/f) bij mij thús. Hast elke avend was der wel un telefoantsje fan un dichter dy’t wat met mij deelde. En regelmatech mocht ik manuskripten, al òf nyt in opdracht fan u nútgever, deurleze en myn oardeel geve: Wel òf nyt útgeve.

De reden dat ut teugenwoardech nyt mear su druk is, is letterlek doadsimpel: Dy skriëvers leve nyt mear, fertrokken naar de Overkant.… Lês fierder

Mei

Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht –

Su lúdt ut begin fan ut groate epos Mei fan de dichter Herman Gorter, dat in maart 1889 ferskeen. Ut is 1 fan’e allerberoemdste dichtregels út’e Nederlaanse literatuur. Klaas Bruinsma kwam in 1998 met de fertaling fan ut fers in ut Frys. De fertaling fan Bruinsma ( In Sneek sêge we altyfd fan Brúnsma, mar dat tersijde) ferskynde in’e Frysk en Frij seary ‘Klassyk’. Earder fersken ‘Béatrys, un marialegende’ en ‘Karel en Elegast, un ridderroman’ fan Klaas Bruinsma.… Lês fierder

Interviewe, ik mach ut ferrekte graach doën. Al jaren doën ik dat sonder pen en notysyblòkje. Ik hew altyd myn Olympus Digital Voice Recorder-ke met. At it an ut interviewen bin wil ik de minsen ansiën, ut opskriëve leit mij feulstefeul ou. Opfallend is ok dat lui dy’t ik interview meastal binnen un halve minút ut kleine swarte apparaatsje fergete en nyt mear siën.

Interviewe doën ik op un heel soad ferskillende lokasy’s, fan kerk tòt kroech en alles wat der mar tussen in sit.

Ok bij minsen thús. Dat doën ik dan faak an de keukentafel. Altyd stel ik mij self eventsje foar en fertel wêrom ik interviewe joppech fyn: Ik hou fan minsen.… Lês fierder

De biografy over Jacobus Q. Smink (1954-2024), skreven deur Marian Hulshof (1951) toen Jacobus nòch leefde, het mij aardech bij de stròt pakt. In ut 271 bladsiden tellende boek dat as titel ‘Skitterje en skûlje’hat, is de ondertitel ‘Jimladream, it libben fan in bipolêre dichter’ en dat laatste krijt wel un heel soad andacht.

Ut literêre leven sneeuwt der deur onder, al is de groate fracht fersen, achter in’e biografy úteraard mear as ut suurtsje bij de boadskappen. Uteindelek draait draait ut dêr wel om.

Wat mij f’ral su bij de stròt grypt is dat deur Jacobus syn bipolêre stoornis ( ik kon ut begrip as ‘manys-depressyf) der allemaal problemen ontstaan.… Lês fierder