alvestêdetocht
yn de iere moarn blaubekjend stean te mykjen
de Ie bylâns, de tsjustere poalnacht yn,
tamtearre fan in glûpend kâlde wyn,
trieneagjend waarmte by elkoarren sykje.
en Sleat baait yn in wûnder lampeljocht;
’t is alvestêdetocht.
dan, út de kjeldgrot fan de mar, de earsten
in oerskreau barst út tûzen kielen los.
hastich rêchrjuchtsjend by de stimpelpost
leareppend wer, Sleat om, oer ’t Djip en flitsend
sjitte de skimen yn har kleurich guod
amper iisroerend fuort.
spanning ûntlaadt him en fanfares klinke.
om ’t Djip kloftsje optein de rigen gear.
in machtich feest, der komt noch folle mear.
it diskefolk biedt koeke, woarst en drinken,
kastlein hat foar dy’t kâld is oant yn ’t murch
krûdige bearenburch.… Lês fierder