Ik wurd lid fan de FNP. Dan gean ik nei in ledegearkomste. Yn Duhoux yn Wurdum is dat altyd. Nei fiif menuten stek ik de hân op. Voorzitter, punt van orde. Ik zou graag willen dat iedereen hier het Nederlands spreekt, want ik kan uw taaltje echt niet volgen. Ik bin sá ferskriklik benijd wat foarsitter Ultsje Hosper dan dwaan sil. Mar hy komt net iens oan it wurd, want dan ha de Frysk Nasjonale Feiligensmannen my al op strjitte kwakt. En fiif sekonden dêrnei leit Ultsje njonken my. Dat is syn eigen skuld. At jo foarsitter fan in polityke partij binne en jo helje dan ynienen ien fan de wêzentlike elementen fan sa’n partij derút, watte, IT wêzentlike elemint, ja dan lizze jo samar yn de Wurdumer Buorren njonken in opruier op strjitte.… Lês fierder

Feestboek is altyd it lêste dat ik tsjek yn it ynformaasjerûntsje. Der stiet meast net folle nijs op, ôfsjoen fan alle siden dy’t troch jan en alleman liked wurde mei’t jo dêr prizen mei winne kinne. Nuvergenôch sjoch ik nea in priiswinner foarbykommen. Foar it oare is it in publyk fotoboek en wurd ik deasabele mei reklame foar dingen dêr’t ik op oare siden ris om socht ha. Sa sit ik no noch altyd oanklaud mei lju dy’t my in dekûpearseage ta ha wolle. Dy ha ik lykwols al lang, koste € 17,50.

Lês fierder by Daam… Lês fierder

Mien liefde veur katten is zo staorigan algemien bekend. Ik kreeg gister op mien fesien twie keer et Kattenommer van Volkskraante Magazine. Daor kan ’k in lezen dat de kombinaosie schriever/katte(n) hiel vaeke veurkomt en een meer as gelokkige kombinaosie is. Tal van schrievers vertellen in dit nommer over heur katte.

Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

De eerste Bruinja die in deze krant aan het woord kwam, was mijn vader Foeke Bruinja. Hij sprak tijdens een avond over de samenvoeging van een aantal dorpen tot het huidige Damwoude. Het moet eind jaren zestig zijn geweest. Diezelfde vader zat enkele dagen voor kerst tegenover mij aan tafel in het huis van mijn zus en haar man in Beetsterzwaag. Eerder had ik hem al eens gevraagd naar zijn verhouding met zijn vader. Aangezien hij niet veel over hem sprak, dacht ik dat mijn opa en hij misschien geen goede relatie hadden gehad. Niets bleek minder waar. Mijn opa, die ook de naam Tjeerd Pieter Bruinja droeg, en die ik alleen ken van foto’s waarop ik meer aandacht lijk te hebben voor mijn grote oranje kiepauto dan voor hem, bleek een man van weinig woorden.… Lês fierder

Men vindt binnen de Nederlandse letterenfaculteiten en in de literatuurwetenschappelijke tijdschriften veelsoortige studies: over varianten bij Van Geel, de openingsregels van boodschappers bij Euripides, de symbolische implicaties van De redding van Fré Bolderhey, de mogelijkheid van tekstgrammatica’s en de opzet van het literatuuronderwijs op scholen. Geen van deze studies lijkt mij onaanvaardbaar binnen denkbare vormen van literatuurwetenschap, toch vallen de meeste buiten het terrein dat ik hier aan de orde wil stellen: ik wil me beperken tot recente ontwikkelingen in de algemene literatuurwetenschap, waarbij ‘algemeen’ zowel wijst op het overschrijden van grenzen van land en periode als op een meer theoretische gerichtheid.… Lês fierder

Slauerhoff hat net inkeld yn ‘Dorp aan Zee’ oer Flylân skreaun, hy die dat ek yn gedichten as ‘Verleden’ (Serenade III), dat útein set mei de rigel ‘Ik denk aan het eiland waar ik niet meer zal komen,’ en ‘De gouvernante’, skreaun nei oanlieding fan it fertrek fan syn jeugdleafde Heleen Hille Ris Lambers nei Ingelân. Slauerhoff op Flylân. Diel twa.

Lês en sjoch fierder by Eeltsje Hettinga… Lês fierder