
Nachts dream ik dat ik wer thús wenje. Op ’e souderkeamer dy’t frijkommen is neidat myn broer in keamer yn Grins krije koe. Dêr wennet syn nije feondinne. Heit en mem fine it bêst dat ik der no bin, mar se fine dat it wol tiid wurdt dat iksels op syk gean nei eigen wenromte. Ik bin ommers al seisentweintich.
Yn ’e tsjustere gong fleane no gjin ljochtjaande krobben mear. Bror fong fjirtich jier lyn ynsekten en ferve se op mei de sulverkleurige of blaumetallic ferve dy’t foar syn modelboufleantúchjes ornearre wie. Jûns gûnzen se troch de gong, fleagen hieltyd leger en kamen dan tsjin ’e muorren botsend op ’e grûn ta stilstân.… Lês fierder