Piter Boersma

In Memoriam Tsjêbbe Hettinga (15-01-1949 – 07-03-2013)

logo.ensafh

Op tongersdei 7 maart is Tsjêbbe Hettinga ferstoarn. Hy is mar fjouwerensechstich jier wurden. Ferline simmer wie er wurch. Djip yn ’e hjerst kaam derút dat er kanker hie en no is er der al net mear. It kin hurd gean.
Mei him is in reus ûnder ’e Fryske dichters stoarn.
Ik moat Tsjêbbe foar it earst sjoen ha op in jierdeifeest fan Piter Yedema yn 1973, dy’t yn Wytmarsum wenne. Ik hie Piter krekt kennen leard. Mei Sybe Krol foarme ik doe de redaksje fan Hjir. Piter Yedema koe ik fan publikaasjes yn Trotwaer en Alternatyf, dêr’t er yn skreau ûnder de namme Witte de Vries.… Lês fierder

Ferdinand de Jong

De man fan seis krúskes

logo.ensafh

Oan de keukentafel yn ús pleats oan de Marijkemuoiwei yn Oranjewâld seach ik him fytsen. Rûntsje nei rûntsje. Wy neamden dat: de KI om, neamd nei it KI stasjon oan de Bieruma Oostingwei. Fia de Domineessingel en dan wer oer de Marijkemuoiwei. In kilometer as fiif. ‘Yep is ek wer oan it trenen,’ sei heit dan. Winterdeis seach ik him op tv, it wie de tiid fan Hilbert van der Duim, Frits Schalij en Hein Vergeer. Stik foar stik better as Yep, mear talint. Mar Yep joech it net gau oer, dat past net by in Kramer. Yn 1996 wûn er it nasjonale kampioenskip maraton op natueriis op it Ermerstrand yn Drinte.… Lês fierder

Willem Winters

Kut

logo.ensafh

Hearre jo noch wolris dat immen it hat oer trijeletterwurden?
It wie yndertiid al hiel wat at immen it begryp trijeletterwurd yn it iepenbier doarde te brûken.
Elk wist dan wol dat it net gyng om trijeletterwurden yn it algemien [rom, bom, jim], mar om kut, lul en kul. Yn guon rûnten koe men dy wurden net útsprekke. Dat wie taboe. Ik haw it no oer myn legere skoalletiid, begjin jierren ’50, skoalle Porte op It Hearrenfean.… Lês fierder

André Looijenga

Foaropwurd 83: taalnoarmen, literêre ekspresje, en taaldreamen

logo.ensafh

Oe nee, ik soe nea ‘noait’ skriuwe. Ik griis ek fan ‘nergens’ yn skreaun Frysk, en fan ‘yts’, sûnt ik ûntduts dat der ‘(n)earne’, ‘(n)eat’ en ‘(n)ea’ binne. Mar tefolle ‘(n)immen’ heart dan wer as geefmakke Hollânsk: ‘ien’ en ‘gjin ien’ binne as pronomina folle Frysker ommers. ‘Gebeure?’, nee: ‘barre’. En ja, ik bin sa’n ien dy’t stoef ‘hja’ skriuwe wol, ek al seit njonkenlytsen eltsenien ‘sy’ of ‘sij’ (iksels allyksa). Ien dy’t tsjin de wyn fan ’e taalferoaring yn ‘hokker’ sizze woe (mar dochs net altyd docht), en tagelyk ‘wannear’ mar net ynruilet foar ‘hoenear’. Salang’t minsken de ‘-sk’ mar net fuortlitte yn ‘minsk(e)’ en ‘Nederlânsk’, want dan is wier de ein fan it Frysk yn sicht!Lês fierder

Piter Boersma

Molwrot (1)

logo.ensafh

Feuilleton

I

Doe’t it ferhaal oer de molwrot út wie, seach Seleina ûnferskillich.
Catrinus glimke.
‘Skink my noch mar ris yn,’ sei se.
Hy skonk har wynglês foar de fjirde kear fol.
‘Ik priuw trouwens net iens wat ik drink.’
‘It is goed guod. Is der wat?’
‘Huh. Sa’t ik sei, ik ha nei Madeira west, mar juster en hjoed wie ik yn Fryslân.’
‘Allinne?’
‘Nee.’
Hy frege net fierder. Se sei noait mei wa’t se kontakt hie.
Catrinus koe har fan ’e middelbere skoalle. Se kamen beide fan Ljouwert, mar hy wenne yn Huzum en sy yn it easten fan ’e stêd, oan it Fliet.… Lês fierder

Jelma Knol

In sublym Artvark en in aventoerlike sopraan

logo.ensafh

Oait ûntdekte ik it Festival foar Alde Muzyk. Mei in recorder en kasettebantsjes yn de oanslach siet ik by Radio 4 om elk konsert op te nimmen dat útstjoerd waard. Handich dat de measte konserten foar it skoft sa’n 45 minuten duorren en nei it skoft op ’e nij en dat de ynliedings by de muzyk en it applaus nei ôfrin faak sa lang duorren dat ik presys in a- en b-kant mei allinne de muzykútfiering opnimme koe. Ik haw noch trije laden fol mei dy bantsjes en guonnent draai ik noch wolris. Wat moai wie waard einleas griis draaid. De foar my minder nijsgjirrige muzyk levere bantsjes op dy’t op ’e nij brûkt waarden.Lês fierder