Willem Winters

Nonsens

logo.ensafh

Eigenaardige lju fine jo oeral, nim no de dichter/keunstner Alaric Sumner, nea fan heard, mar bysûnder.

Foarige wike wie ik dwaande myn brosjueres, sloppe en tinne boekjes wer ris kreas te plak te lizzen. Ik haw in pear steapels fan dy bledsjes fan sa’n 70/80 jier âld, guon wat jonger, guon wat âlder, oer in grut ferskaat fan ûnderwerpen. No seach ik der ien tusken dy’t hielendal út myn ûnthâld ferdwûn wie. In ekspressyf read-swart omkaft, stinselwurk sa te sjen: titel Songs of nonsens & experiment, fan Alaric Sumner, 1977, útjûn troch de Zimmer Zimmer Press.
It docht jin gjin nij dat yn it kolofon stiet: ‘Performances by the author can be arranged by phoning 01-722 6023.’… Lês fierder

Syds Wiersma

Krúspunt

logo.ensafh

Ik stean foar it rút en sjoch dy
foar my út in wrâld oer stekken.
Shirt fan krekt meand grien, wyn
yn ‘e rôk, giest foar grânzjend
ûngeduld fan auto’s lâns nei wêr’t
men inkeld krûpend komme kin
en bekoarre wei komt. Ik wol dy
roppe, leau myn eigen stimme net,
mar likemin de trage reedlikheid
dy’t seit dy gean te litten. Ferdwynst,
ferkear lûkt op. Ik sms in feale
blyk fan wêr’t it hjir om giet. … Lês fierder

Geart Tigchelaar

Foaropwurd

logo.ensafh

No is it Boekewike, oftewol tsien dagen, en is hiel Nederlân yn ’e ban fan it lêzen fan boeken. Men kin nije boeken oantuge, âlde op ’e nij lêze, ris ien fan in freon of oare kunde lêze of neam mar op.
Mar as jo noch ientsje binne dy’t thús in boekekast hat – der wie ris in filosoof dy’t sei dat in hûs sûnder boeken as in lichem sûnder siele is (hoe sil dat aanst mei de e-reader wêze?) – dan hawwe jo dat grif op in beskate wize oardere. Guon dogge dat blykber op kleur of op grutte. Ik it leafst op auteur, kin men teminsten in beskaat boek sa wer fine.… Lês fierder

Willem Tjebbe Oostenbrink, Melle Hylkema

De smoak van hooi

logo.ensafh

Over t spikkelde asfalt trippelde t baauwmantje
veur de trekker uut. Ik lag op e woagen sabbelnd
op n hooispriet as of ales veurkaauwd worden mos
en roakte takken normoal onberiekboar.

Lege gollen wachtten tot an e hoanebaalken
op woagens pak veur pak loegd met hooi.
Wierzen ienslonken tot onofmoakte zinnen bleven
achter. Pluzen van popelieren zegen as weedmoed del.

Geluden van n loate junioavend droegen ver.
n Scholekster riep om heur piekjes, nevelslaangen
omkringelden d’hokkelengen. Boven sloten
trokken mistvitroages et laandschap dicht.

Toen e zun op n nije mörgen weer scheen, lag
t laand leeg, doagen waren allaang veurbij
hoog zummer, wiend verdreef de leste geur van hooi.… Lês fierder

Skermer

It is leafde

logo.ensafh

It is foar de tredde kear dat ik oer har dream begjin, oer har 2018-dream. Klik hjir en hjir.

Ik seach har fan ’t simmer noch op it keatsfjild yn Bitgum. Ik wol der net om hinne: ik gûlde, ik stjerde.

Ik sitearje Bob Seger – hy hat it oer it opnimmen fan it nûmer ‘Like a rock’: ‘My fondest memory of this recording is of David Cole and I listening to Rick Vito play the slide guitar solo late one night at rumbo Studios in LA. It was the single most spectular overdub I’d ever heard.’ Klik hjir om it te hearren.… Lês fierder

Hidde Boersma

Haaye de Hindoe

logo.ensafh

Yn in feesttinte dêr’t suver elkenien inoar wol ken, stean ik yn ’e midden njonken de sintrale skraachpeal. Om my hinne stiet it folk yn groepkes te drinken fan de rûntsjes bier en fris dy’t de lju om beurten by de bar ophelje. Ik kin hjir gjin mins, allinne myn maat Sneek Vertelt. Hy stiet op it poadium en spilet basgitaar yn de band dy’t bûten him bestiet út jonges út dizze nuveraardige krite, It Bilt. It folk om my hinne – yn ’t hert sa njonkenlytsen Frysk as bûter, brea en griene tsiis – is it neiteam fan Hollânske foarâlden dy’t hjir yn de sechtjinde ieu hinne kamen om it lêste stikje Middelsee yn te polderjen.… Lês fierder

Anneke van Renssen

Kastje

logo.ensafh

Op ien of oare manier hawwe Willem en ik de jefte om yn frjemde situaasjes te belânjen. Op it momint sels faak net sa aardich, it soarget bytiden wol foar moaie brike ferhalen. Nim no in pear wike ferlyn: Der waard skille, Willem die iepen. Der stie in man by de doar mei de fraach oft er ús bus eefkes liene koe. Hy hie in kastje op Markplaats kocht mar hie gjin ferfier want de freon dy’t it dwaan soe lei yn it sikehús. Willem antwurde dat it net koe, want wy meie fan ús fersekering allinnich sels ride. No, dan koe ik miskyn wol eefkes mei.… Lês fierder