¨Unkrûd is gjin teken fan fertutearzing, mar fan oare prioriteiten¨.
Tekst: Hindrik Wiebe Rinzema & Geart Tigchelaar
Yllustraasje: Hindrik Wiebe Rinzema… Lês fierder
¨Unkrûd is gjin teken fan fertutearzing, mar fan oare prioriteiten¨.
Tekst: Hindrik Wiebe Rinzema & Geart Tigchelaar
Yllustraasje: Hindrik Wiebe Rinzema… Lês fierder
Bloedmetalen. Kobalt. Coltan. Mobyltsje. Kongo. Jild. Bloed oan ’e hannen.
Oalje. Auto. Irak. Jild. Bloed oan ’e hannen.
Himp. Untspanning. Afganistan. Jild. Bloed oan ’e hannen.
Ideology. Macht. Pakistan. Bloed oan ’e hannen.
Ras en nasjonalisme. Grinzen. Palistina. Bloed oan ’e hannen.
Godstsjinst. Hearsksucht. Midden-Easten, Noard-Afrika. Bloed oan ’e hannen.
In ryk libben.
In maklik libben.
In soargeleas libben.
In frij libben.
In feilich libben.
In himelsk libben.
Oarloch!
Der moat bloed foar floeie.
Dines leafst net.
De minske. De wrâld.
Bloed oan ’e hannen. … Lês fierder
Mei Rêdbâd – Kronyk fan in kening hat Willem Schoorstra syn ‘magnum opus’ skreaun. De skriuwer dy’t yn Ternaard wennet, debutearre mei in dichtbondel Ynwijing (2001). Twa romans, Swarte Ingels (2004) en De Ofrekken (2007), en in ferhalebondel, Berjochten út Babel (2002) letter is Schoorstra no kommen mei in mânske histoaryske roman dêr’t de romrofte lêste Fryske kening it haadpersonaazje fan is.
…
De earste sin fan it boek is masterlik: ‘Ravens roppe in nije dei yn it ljocht; har skrille gjalpen kleauwe de slomme.’ Foarst is de sin skreaun yn prachtige poëtyske taal dêr’t âlde tiden yn spegelje troch de wurdkar mei ‘kleauwe de slomme’.… Lês fierder
Sa no en dan hat men fan dy dagen wêrop’t men leaut dat religy en it waar oan inoar relatearre binne. Sa ha in soad minsken it idee dat der altyd in wite kryst wêze moat. No ha we dat fansels lang net alle jierren, en hjir yn Meksiko wie it in fiifentweintich graden, mar dochs fersiere se de boel hjirre mei nep krystbeammen en snie. Ik bin gjin leauwich man, mar dochs komt it foar dat it waar him nei it leauwe foeget.
Sa ha se hjir yn de katolike wrâld foar sa’n bytsje elke dei in hillige, en ek elk doarp of wyk hat syn eigen hillige.… Lês fierder
Okkerdeis deponearre Henk van der Veer, dy’t anonym bliuwe wol, in hiele steapel âlde Fryske literêre tydskriften by my yn ’e brievebus. It wiene benammen ôfleveringen fan de Tsjerne en Trotwaer. Dat lêste blêd bestiet nammers noch, alteast dat stiet op de foarside fan de Moanne fermeld. Nuver is al dat ik it net mear fine kin, wat ik ek yn dit algemien-kultureel opinyblêd omblêdzje. Mar dat sil grif oan my lizze.
Om mar ris koart te kriemen: de Fryske literatuer wie in stik libbener doedestiids. Literêre diskusjes, wêr fine jo se hjoed-de-dei noch? Ja, op ynternet sweve noch in pear kwerulanten om, mar dy binne amper serieus te nimmen.… Lês fierder
Cornelis van der Wal wol hawwe dat ik him ris flink yn ’e bek hingje. Der moat wer wat mear deilis komme yn ’e no brave Fryske literatuer. Mar dan moat it ek net sa ferrekte maklik wêze om der tusken te kommen. De redaksje fan ensafh hie steefêst út elitêre literêre oerwagings myn poëzij wegerje moatten en my alhiel net yn de redaksje freegje moatten. Faaks hie ik dan wat opstanniger wurden en lange polemiken skreaun yn in eigen oprjochte tydskrift. Mar ik sit hjir no in jier yn de redaksje en haw it altyd noch poerbêst nei myn sin.… Lês fierder