Jierren lyn wienen wy op ‘e fyts yn Rouen, op ’e stedskemping. Dy wie mar lyts, mar krige in soad gasten. De kempingbaas en syn help organisearren it sa dat elk plak krige. Mar dan stiene de hearrings fan de ien sa omtrint yn ’e tinte fan de oar. De beide mannen, foar’t se op bed gyngen, makken noch in rûntsje. Wat hiene se de puzzel wer moai oplost.
Dat koene wy ynstimme, mar kaam men yn de toiletromten, dan lei dêr noch in moaie taak foar in pear wurknimmers. De dûsen wiene fet fan de sjippe, oeral swarte hierren oer de flier en de húskes wie ek wol oan te sjen dat men net de earste klant wie.… Lês fierder
