as in boartlik bokje yn ’e greide
springt de kul
asto him tútsje wolst
mei losse hannen
rêdst it net op,
lakest,
eagen ticht,
hier foar de eagen,
lakest dy slop
dan streakest it hier
fan ’e eagen
en fangst mei beide hannen
de wylde kul
stekst de tonge út
en slikkest de ikel –
deselde kleur,
like wiet en swiet
dan klamst dyn folle lippen
om de fêstsetten kul
en sûgest deroan,
as in toarstich geitsje yn ’e greide
dat drinkt by de mem … Lês fierder
Libben reach, de debútroman fan Greet Andringa, set stevich út ein. It boek iepenet yn it sikehûs, dêr’t Geeske oan it bêd sit fan Tjitske, har twajierrige dochter. Dy leit yn koma. Fuortendaliks is it de fraach oft dit kaam, omdat se fan de trep fallen is of dat mem har derôf treaun hat.
Geeske hat dan krekt in soan krigen. It kin wêze dat se dêrom mei in postnatale depresje sit en net folslein ferantwurdlik is foar har eigen dieden. Of miskien sit it oars en hat alles yn in fleach fan lilkens plakfûn, om’t Geeske no ienkear sa yn elkoar sit.… Lês fierder
Dizze kear wurdt fêste kollumnist Willem Winters beselskippe fan syn partner Anneke van Renssen. Se hiene sûnder dat se it fan inoar wisten in kollum skreaun oer in sneintemideiútsje. Anneke skreau oft it net wat wêze soe om se tegearre te publisearjen. Ja dus.
Anneke van Renssen
Op en Ut
Ik bin sljocht op Omrop Fryslân. Foaral op sneon, want dan is der Op en Ut. Sa hear je noch ris wat der yn Fryslân te dwaan is. Favoryt binne de filmresinsjes fan Jojanneke. Gjin idee wha’t it is, mar se soarget dat ik – filmfanaat en ek goed op ’e hichte mei films – gjin Ljouwerter premjêre mear sjen wol.… Lês fierder
Poëzy
Yn dizze ôflevering fan ensafh wurdt de maitiid ferwolkomme. Dat bart troch it opnimmen fan it gedicht ‘Maityd’ fan dichter Himke de Jong:
‘as in boartlik bokje yn ’e greide
springt de kul
asto him tutsje wolst
mei losse hannen
…’
Jaen hat al wer in item tafoege oan har ‘Fryske rige’, no it geicht ‘Fryslân is gjin lân.’:
‘…
Dat is gjin lân, sei it soantsje fan master
en juf sei dat er gelyk hie; en sûnt dy dei
in libben om deroan te wennen, mar
altyd lân yn myn gedachten: merkelân,
…’
Kollums
Willem Winters wurdt dizze kear beselskippe fan syn libbenspartner Anneke van Renssen.… Lês fierder
It Liet fan ús Hear
Bhagavad Gita
It Boek fan ’e Yoga
Ynlieding
Koe Skermer in wykmannich ferlyn yn in kolumn op ENSAFH skriuwe dat der neat út de Bhagavad Gita nei it Frysk oerset is – troch in lokkich tafal wurdt er op syn winken betsjinne – ik wie der doe krekt mei begûn.
Romrofte teksten, en fral religieuze teksten, binne oergroeid mei troch tradysje of ortodoksy oerdroegen oardielen, foaroardielen of minder relevante ynformaasje. De ideale lêzer wol de tekst as tekst bedjipje, mei help fan alle nuttige ynformaasje oer de kultuer dêr’t it yn ûntstien is. Om in tekst te begripen brûkt er syn subjektive, minsklike ûnderfining as helpmiddel: de minske is de maat foar de minske.… Lês fierder
De grutsten fan ’e lytskes wisten wy ús
in fyts wie sûnt de fakânsje ‘een fiets’
Jan en Af, en Syp en Sip, dy’t mei Kees
de Hûn it lân yngiene dêr’t Heit en Om-
ke hea ophellen, ferkrongen troch ‘Pim
en Mientje die met Pa en Moe op het
trottoir op de tram stonden te wachten’
op in dei frege juf watfoar lannen oft
wy koene, Nederlân, sei ien, Dútslân
sei in oar en – troch de iepen ruten
hearden wy kij balten, skiep bletterjen
einen kweakjen, protters tsjotterjen –
Fryslân, sei ik, dat nimmen dêr…
Dat is gjin lân, sei it soantsje fan master
en juf sei dat er gelyk hie; en sûnt dy dei
in libben om deroan te wennen, mar
altyd lân yn myn gedachten: merkelân,
tsjerkelân, ierappels-, weet- en bitelân,
heitegreidelân, memmeblikkelân, ljip-
en skriezelân, pakeskieppelân, beppe-
op-’e-knibbelskrûperslân, jeugdlân,
keats- en kuorballân, wetterlân, letter-
lân, leaf brechjeskoallelân, grut genôch
om op te waaksen, om op te bouwen, ek
de soan fan master wennet der noch… Lês fierder
De byienkomst fan it Literêr Sirkwy fan it Skriuwersboun yn Museum Smellingerlân waard ôfrûne snein 28 maart iepene troch Paulo Martina, direkteur fan it museum. Der wiene dizze middei sa’n fiifentritich besikers oanwêzich. Presintator Edwin de Groot dielde mei dat Arjan Hut siik wie en dêrom net komme koe. Dêrnei kundige er de earste dichteresse oan: Meintsje Brouwer. Sy skreau foar Frysk en Frij en de Fryske Bernekrante. Se publisearre ferhalen en gedichten yn kranten, literêre tydskriften, de Skriuwerskalinder en skriuwt út en troch toanielstikken en set stikken oer yn it Frysk. Se brocht diskear ûnder oare de gedichten ‘Utblaze’ en ‘Ofbliuwe’.… Lês fierder