In fraach:
Tsja,
kinsto
in nachtliet fluitsje
op ’e wetterlieding?
Hy kin it!
Ut it fluwiel fan myn stim
snij ik mysels in kreaze swarte broek;
in giele jas út twa meter jûnsrea.
Mar hy dichtet dit:
Op ’e Reade See swalkje slaven
muoisum in galei roeiend.
En dan:
En dêr slacht harren fjoer flam as in liere
no’t de mûle reade lieten grimet.
It hert
wosken
yn ’e stoarmwyn Oktober
wat jout dat
om sinneûndergongen oan see.
Dat hert wurdt beroerd
fan it moaiste lânskip.
Neat oars wol it as dy,
Revolúsje allinne!
Mar ek dit:
Dêr donderet in hynder om.… Lês fierder