Okkerdeis wie ik wer ris yn Amsterdam te eachweidzjen. Museum yn en museum út, hoewol’t dat tsjintwurdich hast net mear kin mei al it gedoch fan yntree op tiidslot. Ik seach ûnder oaren de prachttentoanstelling fan it wurk dat Van Gogh yn de lêste twa moannen fan syn libben makke yn Auvers-sur-Oise. Wier in ien-kear-yn-it-libben-ûnderfining want de wurken dy’t út ferskate musea en priveekolleksjes, fan oer de hiele wrâld komme sjogge je nea wer sa by elkoar. In oare kear sil ik nochris oer Van Gogh en it Auverstiidrek skriuwe.
Ik wol no earst mei jimme nei ús Ryksmuseum grôtfol koeketrompplaatsjes.… Lês fierder

It moaie en goede fan it hawwen fan in kollum, of better sein: it regelmjittich kwyt kinnen fan in stikmannich, al dan net nijsgjirrige prakkesaasjes, is dat je hoe dan ek eat kwyt kinne. Ik besykje alle kearen wer in lyts, byldhouwurkje fan taal te meitsjen, dêr’t je net omhinne kinne. Dy ‘je’ bin ik sels, hear.
Wy libje yn in foarm fan notiid dy’t eins al doetiid wurden is foar’t je ek mar ien tins opskreaun hawwe. Al dy kollums en mienings, twitter en facebookiaanske meidielings … Wat moatte je der yn ’e goedichheid mei? No ja, dochs mar in bytsje byhâlde, soe ik sizze.… Lês fierder