It is noch net algemien bekend, mar komponist Berend Folkertsma hat ek elektroanyske myzyk makke. Jo kinne diskear harkje nei Swarte Triennen, bedoeld foar de film dy’t by it lyknammige boek fan Willem Verfstra makke wurde soe, mar fan it projekt is (oant no ta) neat op ‘e hispel kaam.
Berend Folkertsma
Willem Verfstra
Klik hjir foar de muzyk… Lês fierder
Kollumman, hjir is er wer. Jimme, geniaal skriuwende, nije ynsichten op it aljemint bringende, Kantiaanske byldzjende superheld, om mar ris in pear strielen solipsistyske hagiografy op mysels skine te litten.
In oar docht it net no?…of ik soe by Fers2 gean moatte fansels. Mar dat doch ik 1…3…4…net.
Ék net en benammen hiel ienfâldich net, om’t it net subsidiearre is…ik wurd leaver sliepende ryk, jou my ris ûngelyk, by Ensafh.
Mar ik woe it net hawwe oer saken dy’t never nea net haadsaken foar my wurde sille.
Ik woe it hawwe oer de folsleine foldwaning dy’t ik út it meitsjen fan myn wurk helje, literêr en byldzend en muzikaal en net om’t ik sa sa nedich etalearje moat hoe goed ik wol (net) bin.… Lês fierder
Atze van der Veen siet as in hearremyt op in skilderij út ’e iere renêssânse, tusken steapels boeken en boekekasten, dêr’t guon planken fan knapt wienen, sadat de boeken, dy’t der op stienen eins leinen op ’e rige boeken dêrûnder. In útspranteljend boekeuniversum. Hjir hearske in guodlike boekegeast, eigner fan in antikwariaat, dêr’t miskien heechút, ien of twa minsken op in dei binnenkamen.
Boeken alsa én goede boeken fansels. Dêr soarge Atze wol foar. Boeken, jawis…heech opsteapele… besteapele… ûndersteapele… fersteapele… neam mar op. In skatkeamer as de tombe fan Toetanchamon… hillige serendipiteit, foar wa’t der tiid en muoite foar naam om by Atze te sneupen en te strunen.… Lês fierder
In tige oangripende foardracht fan it fers It Aai fan Froukje Lidewij, lid fan de dichtersgroep Sinnesang út Menaam. Froukje Lidewij wurdt begelaat op gitaar troch de bruorren Jan en Marten Heegstra, ek út Menaam. Klaas Bokma út Ingelum spilet op de tuba.
It aai
It is in fûgel
dy’t fleane kin
en it is in aai
mei wjukken
koe ik mar fleane
as in aai
nei dy ta
sa fier fuort
Froukje Lidewij
Klik op it portet foar it fers en de muzyk
Dêr sit jimme kollumnist dan…efkes neat mear om hannen. Dat is fansels net werklik wier, der moat hoe dan ek in kollum komme en de kabouterkes dogge it net. Miskien hawwe je nammers wol kabouterkes dy’t literêre aspiraasjes hawwe, mar ik ken se net. Alsa, as jimme wol ien witte?…stjoer mar nei Ensafh. Jimme moatte it begjin eins lêze as: hjir sit de byldzjend keunstner Anne Hendrik Berend Feddema. Der komt in tentoanstelling oan en hy is klear (dermei)…hy soe bliid wêze moatte en dûnsje en sjonge wolle, mar sa wurket it net, hy is sels wat swiersettich. Soe der eat ferkocht wurde?…soe… Lês fierder
Fan alle grutte libbensfragen is de wêrom-doch-ik-dit? de foar my alteast, meast konfrontearjende fraach. Freegje ik mysels wêrom ik eat doch dan fiel ik my al hiel gau as Tsjitsikov út ’e roman Deade Sielen fan Gogol, dy’t foar de feroaring ynset wurdt as Monty Don (Gardeners’ World BBC…alsa túnprogramma’s sjen en in briljante roman lêze) … om de ferwyldere, fertutearze tún fan Pljoeskin wer in bytsje kreas te krijen…lês: No Way Goasse.
Wêrom?…Wêrom?…Wêrom?…set it yn as jo eigen, persoanlike mantra en der komt neat mear út je hannen.
’k Wit wêr’t de falkûle him befynt en ik besykje der net yn te ferdwinen.… Lês fierder