Anne Feddema

It is wat!

logo.ensafh

Lokkich nijjier, lêzers. Sûnens en leafde winske foar de tiid dy’t der noch foar jo reservearre is op dizze wrâld, want tsjintwurdich kinne je der perfoarst net wis fan wêze oft je der moarn noch binne. No is der neat nijs ûnder de sinne fansels, je kinne samar op ien of oar momint dea delfalle. Sykte, ûngelokken ensfh., folje mar yn, top trije fan dea yn Nederlân … hoppetee, op ’e bulte fan statistyske listjes by de top 2000. Noch in lêste, kremearre oaljekoek en by eintsjebeslút … oant nea wer.
As dat net in fleurich begjin fan 2025 is? Steatslotterij, Freonelotterij?… Lês fierder

Anne Feddema

Net rjocht by de tiid

logo.ensafh

In bytsje keunstner hat fansels in krupsje dy’t him, har, of it, yn ’e wei sit. No haw ik der noch hieltyd muoite mei om mysels KEUNSTER te neamen, mar ik haw al in krupsje dy’t my op dit stuit behoarlik yn ’e wei sit. Efkes kort troch de bocht: ik haw in gat yn it tromflues fan myn rjochterear en bin der ek aardich dôf oan. No wolle jimme witte: hoe is dat kaam Feddema? Of net, kin ek no? Net fierder lêze dan, mar dan misse jimme al in ‘ûngelokken-yn-en-om-it-hûs-horrorferhaal’. It wie freedtemoarns, njoggentweintich novimber, op myn atelier. Ik wie hiel betiid al yn ’e sportskoalle en hie dêr ek dûst.… Lês fierder

Anne Feddema

Katalaanske Sketsen

logo.ensafh

 

 

 

 

Fakânsje Brava Kuierke

De Sinne is hjir
Mear fan my
As dat er dat
Thús is, mei my
Op dit stuit
Fan hûs is … lykas
Rein en wyn.

Ik wurd hjir âlder
As god bedoel ik
Wraakberet ék
Yn myn hotel
Lúkse Panteön
Beskôgje ik de
Mindere goaden
By de earetsjinst fan
It Rinnend Buffet

Alle dagen kuierje ik
Kom ik lâns kafeeke
El Rincon, ‘t Hoekje
Op it terras dêr sit
Mei tastimming
Fan hegere machten
In loco lokaal dy’t
Gluoreagjend
Fanút syn hierrige
Halo sa no en dan in
Djippe gjalp op
Toeristen loslit

As er my sjocht
Seit er lykwols:
Ola señor … qué tal?… Lês fierder

Anne Feddema

Profane Ritus

logo.ensafh

Ja lêzers, it deistich libben. It is gauris wat. Jo komme fan bêd, as dat slagget en dan … folje mar yn. Dat ûnbidich grutte kleurboek dat nei de namme ‘Libben’ harket, leit fol blide ferwachting klear foar jo persoanlik ferskaat oan bûnte potleaden. Ja, ja … dat liket derop, mar as we de poëtyske metafoaren efkes litte foar wat se binne dan bliuwt der, útsein foar de ‘action heroes’ ûnder ús, meastal in behoarlik oantal pisbleke oerkes oer. No wol ik it eins net hawwe oer hoe’t oare minsken de dei dan al of net trochkomme, want dat wit ik fansels net fan elkenien.… Lês fierder