foar Jacobus

Der giet in bus fan Sondel nei Aldsyl,
in giele gondel troch de tiid, dy âlde grize,
mei runen op ’e sydkant en fersen foar elk rút,
de letterfeinten laitsjend, it fammelaach
yn ’t blide, rydt de Nacht Express dat út.

Ergens moat de reis begjinne – sjoch oars
nei in gedicht: ‘in fers is net witte en draai
hokfoar nûmer, mar tink net nei, en draai, en draai’,
en ryd, en ryd, mei losse hannen en de eagen ticht
kinst mei nimmen oan ’t roer noch oeral hinne.

It wie Inne dy’t yn Nijemardum, doe’t de sinne
read bij ’t tintdak fan ’e toer delglied, blynfarrend
dêr de nachtbus út it weinhok ried, en mei in lus
as ombocht troch de gaasten, Ella en Jacobus
oan board stappe liet fan wat no in Q-liner wie.… Lês fierder