Ear’t alle ellinde begûn mei de koroanakrisis wie der lichte opskuor yn it literêre wrâldsje fanwegen it boekewike-essee fan Özcan Akyol, mei de titel Generaal zonder leger, dy’t de boel ris opskodzje woe. Hy fynt dat skriuwers te folle oer harren eigen soares skriuwe, wat oars net is as dat hja lije ûnder in gluten-yntolerânsje. Skriuwers fan no hawwe net echt wat belibbe, hawwe gjin bagaazje om sa te kommen ta wurken dy’t fierder rikke as harren bewijrikke bubbel. ‘In hemelsnaam, laat desnoods een oorlog uitbreken, geef ons armoede en ontberingen. De literatuur zal er flink bij gedijen. Eens kijken of een schrijvertje begint te zeiken over zijn glutenintolerantie als hij in loopgraven een polemisch pamflet moet tikken tegen een misdadig regime.… Lês fierder