In anekdoate dy’t by ynternasjonale managementkursussen nochalris ferteld wurdt is de folgjende. De sprekker freget it heechoplate managerspublyk oft it wit yn hokker eksportbrânzje Finlân nei it súkses fan Nokia it bêste skoart, sawol kwalitatyf as finansjeel. Meastentiids folget der in lange stilte. Dan komt de sprekker mei in rige nammen en freget er oft immen dy’t de goede brânzje riedt de hân opstekke wol. “RautavaaraMikkolaLintuSibelius…” Djippe stilte ûnder it publyk. “Ik nim de Baltyske republiken no ek mei yn de opsomming,” giet de ynlieder fierder, “PärthLandisbergerTormisRistoJoosten.” Ien bretaaltsje ropt no: “De ICT-sektor.” Mis. It is de muzykbrânzje. Komponisten, diriginten, útfierende musisy.… Lês fierder

Soms krigest tanksij www.boekwinkeltjes.nl in boek yn hannen datst nei lêzing fuortleist mei de sucht: Wêrom is dit ferhaal net ferfilme? Ik doel op The princess of Siberia (1985) fan Christine Sutherland, dy’t it libbensferhaal fan Maria Volkonsky en de Dekabristen opskreau. It is eins it perfekte ferfolch op Oarloch en Frede, omdat in tal Russyske oarlochshelden út 1807 – 1814 in rol spilen yn de opstân fan 1825 tsjin it feodale bewâld fan tsaar Alexander I (in âldomke fan Willem-Alexander trouwens, hy koe de dûbelgonger wêze fan dizze lange, ljochthierrige tsaar. De mâlkoppigens fan de Oranjes skynt ek fan it Romanovbloed te kommen).… Lês fierder

In stroomsteuring sette it deistich libben op ’e kop. Ik koe ûnder de brûs gjin hyt wetter krije. ‘Giet gas tsjintwurdich ek al op elektrysk?’ frege ik dom. In HR-kombytsjettel wol dus. Wy moasten ús de rest fan de dei daliks mar oanpasse oan it nije ûngeriif. Gjin kofje en tee, jûns slaad mei makriel iten, want al dy bedjerlike dingen út de iiskast moasten no op. Even nei Doevedans yn Burgum mei de fraach oft er noch in lint lizzen hie foar de Adlertypemasine (myn laptop is net te fertrouwen, dy slacht samar út), nei de piteroaljeboer om fulling en in nij kouske foar it âlde piteroaljestel, ensafuorthinne.… Lês fierder