Author Archives: admin

Piter Boersma

De Groot tsjin himsels: ‘Do bist de kapitein!’

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

De titel fan de debútbondel fan Edwin de Groot út – al wer – 2008 is Ik Skip, in tradisjoneel dichterlik byld, tink ik by it sjen derfan, de komprimearre formulearring fan ‘Ik bin in skip’, mar krekt troch dy komprimearring him foardwaand as de titel fan in bondel mei moderne poëzy, as in bondel fan no, al hoewol’t it wol wat forsearre oandocht. Dat hat de titel my allegear al meijûn.
No earst ris sjen oft yn de bondel ek in gedicht stiet dat sa hyt. Nee, docht bliken, mar al blêdzjende fyn ik de titel werom as rigel yn it gedicht ‘Suderkrús’ (s.… Lês fierder

Piter Boersma

Foaropwurd

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Dit is de lêste ensafhynternetôflevering fan 2009, mei it gedicht ‘Mare Frisicum ‘fan Jaen, mei dêryn de rigels: ‘sinne strykt oer Schylgeralân / en oer Hessel syn one street town / oer fyts- en ruterpaad / oer wykein en oer wrâld’; mei it ferûntrêstigjende ferhaal ‘Tritich jier sechtich’ fan Hidde Boersma en it twadde ferhaal oer syn fytserij by de Mont Ventoux op, ‘In man wurdt âlder’ fan Bert Bakker; mei in desimberkollum fan Willem Winters en in sniekollum fan Skermer; mei in oersetting troch Anne Feddema fan proaza fan de Russyske absurdist Daniil Charms; mei in besprek troch Piter Boersma fan de de debútbondel Ik Skip fan Edwin de Groot.… Lês fierder

Jaen

Mare Frisicum

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Sinne strykt oer Hoarne
oer de huzen en de tsjerke
bosk en dún
en dyk en Waad
oer de skoalle mei de skelters

en oer ’t begraafplak
mei de jonges dy’t hjir
earder boarten

sinne strykt oer Schylgeralân
en oer Hessel syn one street town
oer fyts- en ruterpaad
oer wykein en oer wrâld

oer de kearen dat ik hjir kaam
en oer al de tiid hjirnei
strykt de sinne
hjoed sjoch ik it

ik bin in eilân yn ’e Fryske see… Lês fierder

Hidde Boersma

Tritich jier sechtjin

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Sa’n grap hie ’k oars graach ris úthelle mei Tony de Vietnamveteraan. Ik kaam mei Tony yn ‘e kunde oan ‘e rinnende bân fan in pakketdistribúsjesintrum. Yn ’t skoft sieten we altyd mei guon oaren oan deselde tafel. Hy stiel myn hert mei syn fabuleuze taal, in mjuks fan Nederlânske en Amearikaanske slang.
Op in dei moasten we de iene pallet nei de oare folsteapelje mei pakketten foar swangere froulju en farske memmen. Goh, tocht ik, de steat jout swangere froulju in startpakket.
‘A lot of these boxes,’ sei ik tsjin Tony doe’t de bân even stil stie.
‘Yeah,’ sei Tony, ‘alotta pregnant motherfuckers in Nederland.’… Lês fierder

Bert Bakker

Come-back op de Mont Ventoux (2): In man wurdt âlder

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

(Foar it earste ferhaal yn de rige ‘Come-back op de Mont Ventoux’ klik hjir of sjoch ûnder auteurs by Bert Bakker)

As ik hjir om my hinne sjoch: Wat wurdt net âlder? De beammen net, de bergen net, de bisten? Juster wienen de bledsjes noch stevich en read, no binne se fergiele en slop.
Der klonk sjitten yn’ e fierte. Jonge hûnen kamen oanfleanen oer de ikkers. Der hinke in hart foarby. Net de hjitte, mar de wyn en de kjeld giselen no de bergen.
Se sjogge der út as by inoar waaid stof en erodearre grús. Ald is ferkleure, krykkrakkich, oansketten, foargoed foarby.… Lês fierder

Willem Winters

Loos’ alarm

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Yn desimber is der altyd in soad te genietsjen. Yn ’e winkels lizze spullen dy’t de rest fan it jier net oanbean en net brûkt wurde. Yn elk hûs brâne de ljochtsjes yn ’e beam en lâns de finsters. Hiele beammen wurde fan ljocht foarsjoen. En nim dy prachtige stâltsjes fan Bethlehem, fan hiel lyts ta libbensgrut, mei echte bisten.
En dan haw ik sinterklaas noch oerslein. Dy docht der sines ta.  Sa’n weelderich burd hat gjin moslim, s’an mantel en stôk hat gjin roomske prelaat. En âld en nij komme noch.
Mar tink ik, wat soe Adolf Loos [1817-1933]- ik hie krekt in boek fan him lêzen Wie man eine Wohnung einrichten soll – ± 1898 ] – dêr fan fine?… Lês fierder

Skermer

Snie

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Earste dei

Der leit snie. De ôfrûne nacht is it fallen. Der leit sa’n tweintich sintimeter. Op ’e tûken richels fan twa oant fjouwer sentimeter. Ik ha noch neat dien oan it paad. Us hiem en it strjitsje lizze ûnder in sljochte wite tekken. Ik bin yn in lyryske stimming. It is de earste snie fan dizze winter. De earste snie en fuortdaliks in hiele laach dy’t de wrâld bedekt! Sa’n begjin makket yndruk.

Ik sjoch nei myn eigen hiem ûnder ’e snie, mar tagelyk ha ik fjouwer oare winterbylden foar my: de Midsieuske miniatuer by febrewaris fan de bruorren Van Limburg, twa 16e ieuske winterlânskippen fan Pieter Bruegel de Alde (‘Winterlânskip mei in fûgelfal’ en De jagers yn ’e snie) en ien (it makket neat út hokker) fan ’e winterlânskippen mei iiswilletafriel van Hendrick Avercamp.… Lês fierder